Black Stars University: The Queens

Chapter EIGHT

Yvonne's POV

"Good morning, Sweetheart!"

Nagulat ako nang pagbukas ko ng pinto, ang mukha ng abo ang bumungad agad sakin. I blinked twice. Pshhhh.. I prob'bly looked like an idiot. Tas, nang makabawi nako, bumuntong hininga nalang ako at nag-roll ng eyes.

"Why should I even be shocked?" sabi ko sa sarili ko habang palingo-lingo pa ng konti yung ulo ko.

"Akala ko, di na kita naabutan. Buti nalang late ka rin pala." -siya. Tch. Sana pala umuna nalang talaga ako kay Gale. Kasalanan talaga to ng babaeng yun. Kung maka-paranoid, wagas!

Hinawakan niya yung buhok ko. "Diba kahapon, Dear, blonde ka pa? Ba't ngayon brown na?"

I dyed it last night. Mahilig kase akong mag-dye ng buhok. Depende nalang sa trip ko yung kulay. Yun dapat ang sasabihin ko. Kung close kami. O kung feel ko siya, eh, kaso di ko siya feel, eh. At tinatamad ako.

"Anong ginagaawa mo dito?" tanong ko nalang sa kanya saka ko tinampal ang kamay niya.

He flashed his super white teeth at me. Pansin ko lang, ang ganda ng ngipin ng kumag na to. Tch. "Sinusundo ang pinakamamahal kong fian---!!!" 

Di ko siya pinatapos sa pinagsasabi niya. I quickly covered his mouth with my hand. Pero pilit niya namang inaalis yung kamay ko sa bibig niya. Napipikon na naman ako. "Wag ka nga!"

Nang matanggal na niya sa wakas yung kamay ko, huminga siya ng napaka-exaggerated. "Papatayin mo ba ako? Gusto mo bang mabyuda sa edad na 19 years old, honeybunch!?"

"Maraming wired cameras and recorders dito samin. So, you better stop saying non-sense." cold kong sabi sa kanya. Ang mga parents namin ang may pakana dun, para daw sure silang nagpapaka-good girls daw kaming dalawa ni Gale at sinusunod lahat ng mga sinasabi nila samin. Kaya nga kahit wala sila, pinipilit pa rin namin ni Gale na sundin yung mga ewan na requests nila. We're very careful. Mahirap na, baka isang araw.. dumating nalang ang mga bodyguards ng mga parents namin.

"What the hell are you doing now?" tinatamad nako sa pagtatanong sa abo na to. Pshhhh.. tch.

Heto kase siya,  pumasok sa bahay namin nang walang sabi-sabi. Parang sa kanya lang, eh, noh? Tapos, kung saan-saan at anu-ano ang tinitingnan at ginagalaw. At! From time to time pa ay ngumingisi with matching peace sign pa. Abnormal talaga.

Hindi niya ko pinansin at pinatuloy lang ang kaabnormalan niya. Tch! Sa inis ko, I grabbed him by the ear. Maliban sa parents namin ni Gale at si Gale mismo, walang pwedeng mandeadma sakin! Kinaladkad ko siya palabas habang siya ay namimilipit sa sakit. 

"Honey! B-Babe! Sweetheart! My love! Di na ko uulit, pramis! Bitiwan mo na ko, please! Di na talaga ako titingin sa ibang babae! Ikaw lang naman mahal ko, eh! Darling!" -siya. Tch. May gana pa talaga siyang magloko, eh, noh? Diniinan ko yung pagkurot ko sa tenga niya. "A-A-Arayyyyyy!!! Yvoneeeee!!! Kung di mo ko bibitawan, ipagkakalat ko sa school yung sekreto niyoooo!!!"