Catching my Heart for You

Chapter 1

Love can wait.

But nagising nalang ako kinahapunan na ipapakasal pala ako sa kaibigan ng parents ko. It sucks. Like how on earth it happened?  Bakit? Anong nakain ng magulang ko para gawin ito?

For pity sake I'm only 23 years young. I dont have a boyfriend. I don't have a crush. I dont have a first kiss kasi nga wala pa talaga akung boyfriend. Eh hindi pa nga ako nayaya ng date eh tapos bubulabog sa akin ang balitang ikakasal na ako?

“What?”. Iyan lang ang nasabi ko ng marinig ko ang sinabi ng aking mama.  

“Yes my darling and that’s final.”

“But mom”. I began to protest but looking at my mother's face, one thing I know, di na mababago ang isip nito. Napabuga nalang ako ng hangin dahil kahit anong sabihin ko ay  wala akong magagawa.

“Go and change Hyuna. We will meet him and his family.”My father said.

“Ngayon na?”.

“Yes, we only have one hour and thirty minutes left. Don’t look at me like that because you know me already darling”. I want to cry in front of my parents but knowing their mind won’t change even a little I hold back my tears. I don’t have the authority to change their minds na ipakasal ako sa taong di ko pa nakikita or better yet di ko mahal.

Pumunta na ako sa aking kwarto at nagbihis. Simpleng casual dress ang pinili ko neh di na ako naglagay ng make up para naman madismaya ang soon to be husband ko sa aking hitsura. Gusto kung magmukhang panget sa harapan nito para naman ito na ang kusang umatras sa kasal namin. Napangiti nalang ako sa simpleng naisip ko.

.....

Nakarating na kami sa hotel kung saan ko mame-meet ang lalaking pakakasalan ko at ang pamilya nito.

‘I hope he won’t agree to this stupid arrange marriage’.

Agad kaming nagtungo sa isang private room ng aming hotel. Pagpasok palang namin nakita ko na ang isang gwapong lalaking ka edad ng papa ko. This must be his father. Nakangiti itong lumapit sa amin.

“I thought you wouldn’t come”. Salubong naman ng isang magandang babae na masasabing ka edad ng mama ko.

‘Oh please kung di lang ako pinilit di sana ako pupunta dito’. Umupo kami sa harap ng mga magulang ng lalaki. Wait apat lang kami dito.

‘Saan ang anak nito?’

“Where is your son? Edna?”. My mother asked.

“Sorry sabi niya mali-late daw ito may inatupag lang sa opisina niya.” Pagpa-umanhin ng ama ng nito.

 ‘Late? Sana man lang di na pupunta dito’.

“Your daughter is so lovely, Liezel”.

“Thank you”. Nasabi ko bigla.

Tumawa naman ang mga magulang nito kaya napangiti nalang ako.  Nagkwentuhan ang mga magulang ko tungkol sa business.  

 ‘What time is it? Ang tagal naman ata ng lalaking yun?’. Oops mukhang nagkamali ang utak ko ng sabi. Bakit naman ako mag e-expect na dapat pumunta siya dito.

“Nandito na pala siya”. My chest began to ponder.  

‘Why my heart thumping like this? I can’t breathe’. Napatayo ang mga magulang ko kaya napatayo na din ako. Slowly I look at my back. And there he is standing five meters away from me looking so manly. It’s like my world stops.