Catching my Heart for You

Chapter 3

Nagising ako dahil sa may nag announce na malapit na daw kaming makarating sa London.

Ho—neymoon. Is not like gusto ko huh. It’s just that I don’t have a clue kung ano ang gagawin diyan. Bahala na si Lord.

“Hmmm”. Napatingin ako sa bandang kaliwa ko, mabuti pa siya ang ganda ng tulog e ako simula kagabi di ako makatulog sa kaiisip kung ano ang mangyayari sa aming dalawa. Honeymoon? Di ba yun yung make love? Eh di naman namin mahal ang isa’t-isa so do we have to do it?

“Don’t look at me like that”. Huh? Dali-dali naman akong tumingin sa bintana. Hindi ko namalayan na gising na pala siya.

“Hindi ako tumingin sayo nuh”.

“Lying is a sin”.

“Hindi ako nagsisinungaling nuh. Hindi ako marunong nun”.

“Then why are you lying about your feelings?”

“huh? What do you know?”.

“I”. Bago pa nito masabi ang gusto niyang sabihin may nag announce na magla-landing na daw kami kaya dapat na naming isuot ang seatbelt. Kung pwede ko lang pigilan ang pag tibok kanina ko pa ginawa. Nakakaistorbo na kasi.

“Don’t be nervous. I can handle”. He said with wink. Bigla naman akong kinilabutan. Kaya tumawa siya. When he laugh it's like my world stop. His laughter is like a good melody, ang ganda nito pakingan, lalong sumingkit ang singkit na niyang mga mata.

“What?”. He asked.

“You look good when you laugh”. Diretsang sabi ko. Tumingin naman siya sa ibang direksyon.

“Whatever”. Ako naman ang tumawa.

“You’re blushing”. Seryoso lang itong nakatingin sa malayo.

“And so?”. This time napatingin na siya sa akin kaya ako naman ang dumistansya dahil ang lapit ng mukha namin maski siya nagulat din. Di ko na alam ang isasagot ko dahil naka focus ang tingin ko sa mukha niya. He has brown eyes, pointed nose pero hindi yung sobra, ang plain ng mukha nito at wala kang  makikitang pimples, ang ganda ng shape ng kilay nito lalo na ang kanyang mga labi. Parang ang sarap hali-

Oh crap. What am I thinking? Nadala ata ako sa imahinasyon ko.

“And so”. Ulit niya. Dahil sa wala akong maisip kaya nasabi ko nalang na

“Mukha ka ng tao”. Napataas naman ang kilay nito, mukhang di niya inaasahan ang sagot ko. Bago pa siya sumagot naka landing na kami at isa-isa ng nagsilabasan ang mga pasahero.

I’m save.

“Hold my hand. Para di ka mawala, makulit ka pa naman.” Sabay hawak niya sa kamay ko. Di ba siya nahihirapan? May dala pa  kasi siyang malita tapos hahawak pa siya sa kamay ko. Or

“Nanananching ka ba?”.

“What?!” napahinto siya sa paglalakad.

“Kas-i ang dami mong dala tapos hahawak ka pa sa kamay ko..”he cut me off.

“I hold your hand doesn’t mean nanananching ako. First timer ka pa kasi dito sa London kaya di mo pa alam ang mga lugar dito. Mahirap na mawala ka. I can’t afford to lost you”.

Yun lang? Oh bakit? Ano ba ang gusto mong marining mula sa kanya?

“Nakapunta ka na ba dito sa London noon?”. He didn’t answer. Silence means yes.

 Ang smooth ng kamay niya, parang pillow. 

"Pwede ba huwag kang masyadong tumitig sa kamay natin. It doesn't mean na hinawakan ko ang kamay mo, may gusto na ako sa iyo". 

"Eh bakit sabi ko bang may gusto ka sa akin? Di naman ha. Huwag kang defensive ok, baka ikaw pa nga ang may gusto sa akin eh dahil hinawakan mo ang kamay ko". Tsk, kinuha ko ang kamay ko sa kanya at naunang maglakad. 

Kainis siya. 

"Hoy, hintayin mo nga ako baka mawala ka. HOY!!!!!!!!". Sivaw niya.

Naglakad ako ng naglakad nilingon ko siya sa likod 0.0 OH MY G, asan na siya?!!! Wait asan na ako? Bumalik ako sa dating dinaanan ko pero wala na siya. Jesus Christ, help me. 

"Hi Miss. You look beautiful what's your name?". Napalingon naman ako sa lalaking humawak sa kamay ko. 

"I don't have a name". sabi ko at naglakad ako ulit pero hinawakan na naman niya ang kamay ko. 

"My name is Archie Robles, Can we hang out together tonight?". What's with this jerk, ganito ba talaga dito sa London may biglang kakapit sa iyong lalake tapos mag-aaya? ayoko na dito. Asan ba kasi yung lalaking yun. Kung bakit ba naman ako nagwalk out ito tuloy ang na pala ko. 

"Sorry but I can't I am with my HUSBAND. Can you please let go of my hand mister!". Masakit man sa lalamunan pero dapat kung bigkasin ang salitang HUSBAND, teka mag-asawa naman kami ha kaya pwede ko yung sabihin sa Archie na to. 

He laugh. "Really? But where is your husband?". Ahmm, asan na ba kasi siya. 

"Hahaha!  Maybe he abandon you beautiful". dagdag pa niya. Napayuko naman ako, ABANDON? Di naman ata siya ganun eh kanina lang hinawakan niya ang kamay ko dahil takot siyang mawala ako pero..pero 

"Are you looking for me?". Napatingin naman ako sa may ulo ko ng may mabigat na bagay akung na dama doon. 

"Are you ok Chemmy?". Yun pala pinatung ni Hyun  yung baba niya sa ulo ko tapos hinug ako, napakagat naman ako sa labi ko. He came. 

"Yes, I'm okay". He kiss my hair. Wait CHEMMY? Ano naman yun?

"Good, If you'll excuse us Sir we are going to Mandarin Oriental Hyde Park to have our honeymoon". Pagkatapos niyang sabihin iyon hinawakan ni Hyun ang kamay ko at umalis. Kumakabog naman ang dibdib ko at di ko alam kung bakit. 

Sumakay kami sa isang limousine binitiwan naman niya ang kamay ko. 

"My GOd Kim, sabi ko naman sayong huwag kang hihiwalay sa pagkakahawak ko di ba yan tuloy malapit kang mapahamak". sabi niya. Napahilaos naman siya sa kamay niya. 

"Sorry na and and Than--k you". nakapikit ko pa talagang sinabi yun dahil nakakahiya. Hinawakan naman niya ang ulo ko at pinatung sa may braso niya. 

"Next time hold my hand tighter, alam mo bang sobrang nag-aalala ako sayo kanina di ko alam kung saan kita hahanapin". 

"Sorry na". 

"Apology accepted. Next time huwag ka ng lalayo sa akin". He sounds like a boyfriend... ay husband ko na nga pala siya ....but we don't love each other so pwede palang mag-alala ang isang tao sayo kung wala kayong nararamdaman para sa isa't-isa?

Oo nga pala. Pwede pal ang ganun.

 Wait lang, Si Star lang ang tumatawag sa akin ng Kim and now tinawag niya akung Kim? -_- Anyway it's cute.