Catching my Heart for You

Chapter 2

Everything is settled except sa akin. How can I? Kung alam kong ngayon ako ikakasal. After ng date daw namin kahapon parang gusto ko ng tumakas sa kasal na ito. Nakakinis, naalala ko naman ang nangyari kahapon.

“Ökay ka lang ba Hyuna?”. Tanong ng bestfriend kung ina-asissan ako.

“Ï think not”. Dagdag nito. Ang lakas ng tibok ng puso ko.

“I’m going crazy Star. Di ko alam kung ano ang gagawin ko mamaya. Ano nga ba ang dapat kung gawin?”. He  began to think.

 “I don’t know hmmmm tumakas ka nalang kaya sa kasal mo?”. Napataas naman ang kilay ko, maliban sa walang silbi yung suggestion niya di ko naman gagawin iyon dahil mapapahiya ang mga magulang ko.

“Hmmmh wait mag-iisip pa ako ng ibang solusyon... What if sabihin mo nalang kaya kay Hyun na ikansela ang pagpapakasal ninyo?”. Napaisip naman ako, kung sabihin ko kaya sa kanya na ayaw kung makasal sa kanya. Ipapakansela kaya niya?

“Di ko naman magagawa iyan Star. First, wala akong lakas ng loob na sabihin sa kanya. Second, nasa simbahan na yun naghihintay”.

Napatingin naman si Star sa ibang direksyon.

“Wait if sabihin mo  sa mga magulang mo na may mahal ka ng iba at ayaw mong malayo sa kanya. Sabihin mo na siya ang gusto mong pakasalan at hindi si Hyun”. Ma awtoridad ang pagkasabi niya non pero i don’t think na kakagat ang mga magulang ko. Kung sasabihin ko yun, di sila maniniwala dahil alam nilang di pa ako kalian man nagkaroon ng ka boyfriend.

“Ëh kung magtanong sila kung sino?”. I asked dahil alam ko yan din ang  unang sasagi sa isip ng parents ko.

“Eh di sabihin mong mahal mo ako”. Napatingin naman ako sa kanya. Nakatingin lang ito sa sapatos nito.

“Joke hahhaa. Hoy, huwag kang kakagat sa mga sinasabi ko nuh”. I roll my eyes. Star is my boy bestfriend, alam niya lahat ng story ko sa buhay. Lahat ng pinagdaanan kong sakit noon at lahat ng problema ko sa buhay lagi siyang nandyan para e comfort ako. He’s really my true friend at masasabi kong para ko na siyang kapatid.

“I won’t Star. By the way anong gagawin ko? Ilang oras nalang at pupunta na ako sa simbahan. Star”.

“Hahay Kim. Face the reality dahil kahit anong gawin mo diyan ka parin babagsak. Pasalamat ka nga at di ka na maghahanap ng lalaking mapapangasawa mo dahil nandyan na at kusang ibinibigay sa iyo. Na una ka pa sa akin ha”. Napatawa naman ako dahil bigla siyang kumanta.

“Ïkakasal ka nah, ikakasal ka na. Iiwan mo na akong nag-iisa. Paano na ang pag-ibig ko”. Di na niya natapos ang pagkanta ng biglang bumukas ang pinto.

“You look lovely darling with that wedding gown. I love you darling.  Let’s go downstairs your dad is waiting”. Hinawakan ko sa kamay ang aking mama.

“Mom, actually, I don’t want to get married yet”.

“Öh please there is nothing we can do about it Hyuna”. Bakit? Before pa ako makatanong kung bakit pumasok na si papa.

“Ang tagal ninyong bumaba... Princess, you look so beautiful.”

“Yeah I know”.

Lage kung ini-imagine noong bata pa ako na magpro-prose ang lalaking mahal ko sa isang napaka romantic na lugar. May mga rosas sa paligid, may nag pli-play ng piano. Pero kabaliktaran ang lahat. Walang propose-propose, walang rosas sa paligid, walang tugtog ng piano, walang ka romantic-romantic. Isa pa, kahapon lang nabalitaan ko na ikakasal na pala ako. How ironic.

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko ng makababa na ako sa sasakyan. Naglalakad na ako patungon sa lalaking mapapangasawa ko katabi ang mga magulang ko.

“Take care of yourself darling. We really love you”. At ano-ano pang kaek-ekan ang sinabi ng mga magulang ko pero di ko na maintindihan ang ibang sinasabi nila. I am now looking at the end of this red carpet, the guy whom I am married with.

‘Ano kaya ang iniisip niya ngayon? Did he feel the same way? Trying to escape from this situation? ’

“Take care of my daughter Hyun”.

“Can we count on you?” He holds my right hand.

“Ï won’t promise but I will do my best, Sir.” I don’t know pero napangiti ako sa sagot niya.

Ang daming pumasok sa isip ko ngayon na di ko alam ang sagot. Wala na talagang atrasan ito.

“Yes”. Walang ka imusyong-imusyong sabi ko.

“You may now kiss the bride”.

‘Heto na naman. Bakit ba ang lakas ng tibok ng puso ko pag makatitigan kami?’

Inilapit niya ang mukha niya sa akin. I can smell his breath, ang bango nito. Ilang pagitan nalang ang mga labi namin ng bigla siyang pumikit kaya napatitig ako sa kanya. Nilagay niya ang kanyang dalawang kamay malapit sa labi ko kaya kung titingnan sa malayo para kaming nagkiss pero ang totoo hindi.

“What are you doing?”. Bulong ko sa kanya habang nakapikit.

“As you can see I am acting”. Napadilat naman ako at dumistansya sa kanya. 

“Mabuhay ang bagong kasal”. Anunsyo ng pare.

Napatingin ako sa mga bisita. Lahat ito nakangiti, yung mama ni Hyun nagpupunas pa ng luha, Si mama naman nakayakap kay papa habang nakangiti. Si Star pumalakpak pa. Everyone are clapping and smiling.  Napatingin naman ako sa tabi ko.

‘As you can see I am acting’.  Bigla kung naalala ang sinabi niya kanina. Acting? Does it mean he doesn’t like being married?

“So we are even”. Tama lang para marinig niya. Sa sinabi kung yan napatingin siya sa akin. Nakatingin ako sa harap pero kita ko sa gilid ng mata ko na ngumiti siya.

“Let the show begin”. 0.0 sabi niya. Inilahad niya ang kamay niya sa harap ko. As our hands touches each other meron na namang kuryente. Static electricity?

Ang daming bisita ang nag complement sa amin na bagay daw kami, na ganito, ganyan kami, dapat sa bagong kasal ganito, ganyan. Kung totoong nagmamahalan kami malamang sinunod ko na ang bawat sinabi nila.

“I’m so happy for you darling. I know Hyun will take good care for you from now on”. I hope so mom.

“Wala na kami sa tabi mo simula sa araw na ito. Bubuo ka na ng sarili mong pamilya, Princess. We really love you. Hyun, please take good care of my daughter. Kahit sakit siya minsan sa ulo, makulit  I can say mabait ito at maalagain.” Napatawa naman ng mahina si Hyun.

“Here”. Napatingin naman ako sa putting sobre na  ibinigay ni Star sa akin.

“See whats inside”. He demand. Kaya binuksan ko ito.

“Trip to London for one week?”.  Ngumiti lang si Star. Ibabalik ko na sana sa kanya ng may humarang sa kamay ko.

“We need that”. 0.0

“What?!”

“What a nice gift Star”. Sabi ng mama ko. Napatingin ako kay Hyun na nakahawak sa ticket. Bakit kailangan niya ito?

“Thank you Tita”. ^_^

“I have the idea na mas maganda kung doon kayo sa London mag honeymoon”. Napatakip naman ako sa baba ko. May sinabi pa ang mga magulang ni Star pero di na ako nakinig.

What gotten into your mind Star? Kanina lang naghahanap siya ng sulosyon para makatakas ako at ngayon naman bibigyan niya kami ng ticket para sa honeymoon namin?

“Thank you for this”. Nakangiti si Hyun pero alam kung peke iyon.

“You’re welcome”. 

Honeymoon? Thinking about that word makes me go crazy.