end•jikook

"ben de seviyorum"

"jungkook gördün mü? taehyung yazıyor. hoseok'un sevgilisi. bebeğim, bu kadar yetenekli olduğunu biliyor muydun?"
"sen bana bebeğim mi dedin jimin?"
"aşkım sen ana konuya odaklanır mısın?"
"aşkım mı?"
"jungkook!!"
"tamam bebeğim, ben anladım anlayacağımı. ayrıca çok da yetenekliymiş. ben de bilmiyordum."
aşırı utanmıştım bu detaylara dikkat edeceği aklımın ucundan dahi geçmemişti.

jungkook'a rüyamdan bahsetmek istiyordum.
"jungkook sana bir şey söylemek istiyorum."
"söyle bebeğim."
" ben çok uzun zaman önce bir rüya gördüm. sen benden gitmiştin. ben çok büyük bir yokluk içindeydim. ve bebeğim ben, çok yalnızdım. her gün ağlıyordum, acı çekiyordum. ben çok kor.." sözümü kesmişti.
"jimin, ben seni asla ve asla bırakmayacağım. ben seninle çok mutluyum. hayatımda büyük değişiklikler yapmış olabilirim. sporu bıraktım vesayre. ama asla panik olma. seni hep seveceğim aşkım."

jimin çok mutluydu. ellerini birleştirdiler ve kitaplar hakkında konuştular....

"jungkook, baksana şurda bir tane yavru kedi var."
"nerede bebeğim."
"görmüyor musun şu çamlarını arkasında."
kafeden çıkmış eve doğru yürüyorduk. jungkook ile ellerimizi hala ayırmamıştık.

yoldaki kediyi görünce bir anda heyecandan elini bıraktım ve kediye doğru koştum. onu kucağıma aldım ve sevmeye başladım. yağmur bitmişti ve her yer çamur olmuştu. yavru kedicik çok üşümüştü. ona çantamdaki kedi mamasından verdim.
"jimin sen çantanda mama mı taşıyorsun?"
"şey evet" dedim. utanmıştım. jungkook da yanıma geldi.
"benim elimi bıraktığına göre kedileri çok seviyorsun."
"şey sanırım."

"ne sen ciddi misin? benim kalbimi çok kırdın sayın park jimin seni artık sevmiyorum."

jeon jungkook, sözünü bitirir bitirmez ona sarılan jimin,

"merak etme ben de seni hiç sevmiyorum"

gençler bu kitap angst bitmesin dedim ama okuyanlardan fikir almak çok isterim.lütfen bana yazın.sizi seviyorum.....