Bleke gezichten in een beangstigende situatie
Bleke gezichten in een donkere tijd
Bleke gezichten die oplichten voor anderen
Je kan je eigen bleke gezicht niet zien
Maar voor anderen is het een lichtpunt
Een eerste stap naar de weg van het licht
Armen strak tegen het lichaam
Lopen zonder je benen bewust te bewegen
Om je heen kijken en niet weten waar je naar zoekt
Knipperen zonder dat je wil dat het nog donkerder wordt
Bleke gezichten terwijl je jezelf niet bang wil laten lijken
Elke keer weer
Gebroken zijn tot de laatste scherf
Afbrokkelen totdat je het net niet meer houdt
Als een lawine neerstorten
Op andere mensen
Mensen verstikken
Jezelf verstikken
De angst die wij hebben heeft betekenis
Hoop
Voor licht
Voor energie
Voor elke keer als je knippert het jezelf donker maken
Maar elke keer als je je ogen opnieuw open doet
Iets beter in het donker kan zien
YOU ARE READING
POETRY
PoetryThis is some random poetry. I will upload self made poetry every now and then. Hope you like it and feel free to comment your thoughts! Enjoy :)