Why me??~Marcus and Martinus

Wyznanie~6

Jedziemy do pizzerii gastro która jest nie daleko,za rogiem. Po drodze gadamy, śmiejemy się, obgadujemy Davida i wgl.

Gdy przyjechaliśmy odrazu wchodzimy i zajmujemy miejsca obok okna na widok miasta.

Podchodzi do nas kelner i mówi -Może menu? po czym podaje menu
Dziękujemy. -uśmiechnęłam się.

To co zamawiamy? -pyta głodny Mac

Chwilę przeglądamy menu aż w końcu doszliśmy do tego jaką pizze zamówimy.
Marcus poszedł do kelnera, odniósł menu i powiedział co chcemy.
Wraca do nas.
Musimy czekać godzinę. wzdycha Marcus

**
W trakcie jedzenia pizzy Charlie mówi spokojnym głosem -Dobra ja spadam, booo.. n-napisala do mnie mama że muszę jej pomóc. Ja odrazu widzę, że kłamie ale nie chce nic mówić. Może dobrze że idzie. To może być ten moment w ktorym w końcu wyznam Marcusowi że mi się podoba
Może jest tylko przyjacielem ale jsst dla mnie bardzo ważny i znaczy dla mnie dużo więcej niż jakiś tam kumpel.
Okej. -mowią Marcusi w tym samym czasie. Chwilę się na siebie patrzą i się śmieją

Chłopcy chwile gadają więc czemu by nie zagadac do Kate

Shhh, Kate -szepczę na ucho dziewczynie. -Weź coś powiedz, że musisz iść albo coś bo chce w końcu powiedzieć Macowi że mi się podoba. Tak wiem ze moge kiedy indziej, ale wtedy może być za późno.
Kiwa twierdząco głową
i lekko unosi kąciki ust. -Ja chyba też muszę iść. Jutro sprawdzian i chcę się pouczyć.

Tak nagle każdy będzie teraz szedl? - śmieje się Tinus. -czekaj to jutro jest sprawdzian?! Niestety, z matematyki z ostatniego działu który jest bardzo trudny, więc jak chcesz możesz iść że mną i pomogę ci się przygotować.- uśmiecha się Kate.  Okej. Dużo mam  jedynek w tym semestrze i pewnie będę miał zagrożenie pod koniec roku więc muszę wziąć się w końcu w garść. -odpowiada Tini.

W takim razie Marcus my zostaniemy sami chyba że ty też sobie pójdziesz. -mówię a kąciki moich ust lekko opadają. 
Niee, nie zostawię cię samej. -mówi opierając rękę o moje ramię na co wzdycham.
Ej Marcus, b-bo ja .. muszę ci coś powiedzieć - mówię zestresowana
Co to takiego? -pyta zdziwieniony Marcus jakby zauważył że się stresuje..
Ehh no bo ja.... -zacinam się kurdree nie wiem jak mu to powiedziec

Co? Coś się stało? Coś zrobiłaś? Mów, spokojnie to ci pomogę. -uśmiecha się

ehh gdyby to było takie latwe wrrr

Nie nic się nie stało tylko....jezu Marcus no bo podobasz mi się okej, zakochałam się w tobie! -lekko podnoszę głos i mowie to na jednym wdechu a moje policzki stały się jak pomidory. Mam nadzieję że tego nie widzi.

O boże... -szepcze pod nosem na co ja lekko zesmutniałam. -Ty też mi się podobasz.. Na te słowa szczerze się uśmiechnęłam i nie wiedziałam co powiedzieć.
Ujrzałam blask w jego ślicznych brązowych oczach a jego źrenice momentalnie się powiekszyly.
A bicie mojego serca przyspieszyło.

Nie wierzę...

Perspektywa Marcusa

Wszyscy nagle sobie poszli, dziwne...
W dodatku Kate chce mi coś powiedzieć, boje sie..

Ej Marcua, b-bo ja.. -dziewczyna patrzy się w jakiś punkt i nie kończy zdania

Jezu czy ona coś zrobiła?

Ze zdziwieniem odpowiadam jej -Co? Coś się stalo? Coś zrobiłaś? Mów, spokojnie to ci może pomogę.

Zamarlem. Powiedziala ze podobam sie jej.

Ty też mi sie podobasz. -w końcu mogłem jej normalnie odpowiedzieć.

Nigdy nie byłem pewien czy mówić jej to bo bałem się że mnie wysmieje ale gdy powiedziała mi że jej się podobam to jezu, moje serce zaczęło walić jak szalone.

Przyblizam się do dziewczyny i patrzę głęboko w jej piękne oczy. -Katty(zdrobnienie od Kate) cholernie mi się podobasz i chciałbym z tobą być.. Czy zostaniesz moją księżniczką?

Aww, Marcuss jesteś taki słodki. Oczywiście księciu zostanę twoją księżniczką. -mowi to szczerze bo ten uśmiech z którym to mówi nigdy nie kłamie a jej policzki stały się lekko różowe.

Zbliżam głowę do jej głowy i ją całuję.
Zawsze chciałem to zrobic.

Persperktywa Kate:

Gdy Marcus spytał się mnie czy zostanę jego księżniczką odrazu sie rozpłynęłam i zgodziłam się. On jest taki uroczy.

W dodatku świetnie całuje. Gdy zbliżał swoje usta, moje serce zaczęło walic jakby miało zaraz wyskoczyć.