Işığın Kızı

2

Hey yine bien. Hshshshhs gece gece ne bu ilham?! Neyse brzdn srjm btck hmn bslym hjhjhjhhhhh

Sabah yatakhanedeydim uyandığımda. Pansy'i dürtüp
-Pansy ben niye burada uyandım diye sordum.
-Ne bileyim beni de sen getirdin zaten
-İyi uyan da kahvaltıya inelim
-Ya sen git ben çok iyiyim böyle. Ayrıca acıkırsam gelirim.
-Ok
Üstümü değişip saate baktım. Saat 6 mı?!?! Hiç uyumasaydım. Zombi miyim ya ben. Normalde akşam 6 gibi kalkan ben? Neyse bari bende şu Herm akıllısı uyanmış mı bir bakayım. Nası olsa o inek. O uyanır...

Oha tahminim tuttu. Ancak kız kıza dedikodu yapamayacaktık çünkü yanında saz arkadaşları da vardı.
-Ronnie, James,Herm?!
-Oo slytherinin tek iyi kızı da gelmiş. Hayret sen bu saatte uyanır mıydın?
-Onu yanındaki Ronnie'ye söyle. Ya siz zombi misiniz bu saatte uyanıksınız.
İkisi de Herm'e doğru kaş göz işaretleri yaptılar.
-Ok zorla uyandırıldığınız belli. O zaman ben kaçar...
-Hoşça kal
-Sana iyi uykular
Bunu söyleyen Ron'a o kadar üzülmüştüm ki. Neyse...
-Sizi böyle gördüm. Beni uyku tutmaz bu saatten sonra. Bari bende dün çantama tıkıştırdığım kalan 23 çikolatalı kurbağamı yiyeyim. Siz kahvaltıyı beklersiniz.

Yürürken bu çikolatalı kurbağayı icat eden kimse ona şükretmeye ve minnet duygusu hissetmeye başladım. Mutluluktan yine Saçlarım Kuzguni siyah, gözlerim ela olmuştu.
-Hey Potter
-Potter değil Marlin.
-Aa Susie sen miydin.
-Evet ne oldu birine mi benzettin. Yoksa yine James'le mi uğraşacaktın?
-Uff tamam kapat bu konuyu.
-Bak bir daha onlarla uğraşma. Gryffindor'dan anlaştığım bir onlar var.
-Orası hiç belli olmaz.
-İyi git bari.
Bugün herkes zombi herhalde.Bu saatte uyanıksınız yya. Hepsi beni buluyor zaten. Neyse...
Kızlar yatak odasına girip çantamı aldım ve odadan çıktım.
Koridorda hem yürüyor, hem de çikolatamı yiyordum. O ara aklımdan "Keşke hiç bitmeyen ve hiç erimeyen bir çikolatam olsa. Yesem yesem dursam. Ya da Hogwarts'da çikolata şöleni olsa."
Diye geçirdim.

Kahvaltı ve Mahvaltı bitti. Ve ilk ders ne yazık ki TILSIM Q_Q

Neyse ders bitti. Teneffüs falan filan. Ben dışarı Üç silahşörün yanına yürüyordum. Bir baktım James ve Ron sinirden deliye dönmüş. Herm'in gözleri dolu dolu ve karşılarında Malfoy var.
Mal-foy?!

Yanlarına koşmaya başladım. Bir yandan da çantamda asamı arıyordum. Meta olduğum için duygularım dış görünüşümün değişmesine neden oluyor.Acayip sinirlendiğim içinse normalde siyah olan saçlarım Kan kırmızısına dönerken gözlerim göz bebeklerim görünmeyecek derecede beyaz oldu. Asamı boynuna dayadım.
-Ne dedin sen ona
- ...
-Ne dedin lan
-Bul-
-Eğer... Eğer bir daha onlara bulaşırsan Merline yemin olsun ki seni ölmekten beter ederim. Anladın mı?
-Eee
-Anladın mı dedim!
-Evet.
-Güzel. Şimdi defol git
O kaçmaya başlamıştı. O kadar sinirlenmiştim ki en son "Herm!" Dediğimi hatırlıyorum. Uyandığımda Revirdeydim. Babam buradaydı.
-B baba
Gözlerimi açmamıştım. Açamamıştım. Sanki zamkla yapışmış gibiydiler. Babam sayıkladığımı sandı. Zor da olsa açtım. O bana sıkıca sarıldı.
-İyi misin?
-Çok yorgunum. Ne oldu bana?
-Bir güç patlaması yaşadın. Bu genelde çok sinirlenince olur.Daha önce olmadığı için şaşırdım. Arkadaşların getirmiş seni buraya.
-Peki nerede şimdi onlar? Onları görebilir miyim?
-Dışarıdalar. Tabii görebilirsin.
Baban çıktı. İçeriye James, Ron, Herm ve Pansy girdi.
-Susie çok üzgünüm. Hepsi benim suçum.
-Herm üzme kendini senin suçun değil o şerefsizin suçu.
Pansy en arkadan geldi. O girene kadar fark etmemiştim bile.
-Susie?!?!??!?!?!?!?
-Kankaaa?!!?!??!?!?!
Sarıldık.
-İyi misin? Bir şeyin yok di mi? O piçi öldüreceğim. Şerefsiz sen kimsin benim kankamı sinir krizine sokarsın? Ama yok. O benim elimden kurtulamayacak. Bittin oğlum sen. Sana Pansy Parkinson'un gücünü göstereceğim.
-Pans bi nefes al yoksa o pislik orangutanı öldüremeden gideceksin bu dünyadan!!!
-Ölürsem daha iyi. Hayalet olup musallat olurum ona. Kanlı Baron yerine Slytherin hayaleti ben olurum. Çok havalı olur.
-Kanka bence ölmek için çok gençsin.
-O konuda haklısın. Ölürsem bir daha çikolata yiyemem