Overprotective Antagonist

Chapter 3: new school guidance kaagad

Kryzelle's P.O.V

ohayo gozaimasu minna!!! Ganda ng morning ko.. Ahihihihi... Ginising ako ni Krystal! Kyaaah! OMG! Ang sweet niya! Na touch ako. Baka daw kasi malate ako kaya ginising niya ako ng maaga. Iba kasi yung oras at klima sa japan kumpara dito kaya baka daw mahirapan akong mag-adjust. Aww, Kahit inaantok pa ako babangon talaga ako, ayokong ma late sa first day ko, transferry pa naman ako.

I just ate my breakfast ng mabilis at nagbihis na ng school uniform. Wew, infairness ha, ang cute niya.. Parang school uniform ko lang sa japan.

Anyways, nagpahatid na ako sa school ko sa driver namin. Bawal kasi akong mag drive, bilis ko daw kasing mag drive sabi ni Mommy, and it didn't help na nahuli niya akong nakikipag car racing in japan kasama yung mga pinsan ko. Eh di ayun, bawal na akong lumapit sa isang sports car withing 10 meters. How boring.

Nasabi ko na bang ang traffic?? Nakakainis nga eh! Tsk...

After a few minutes, well, maybe after an hour pala, nakarating na kami sa school. I checked my phone para sa time and sighed in relief. Buti na lang di ako late. Thank you and I love you Krystal for waking me up early!!

Nang bumaba na ako sa car, napansin kong marami ang nakatingin sa akin. I stared back at them with a raised brow. As if sinasabing 'ngayon lang kayo nakakita ng transferry na maganda?'

"Gray!" Narinig kong sigaw ng parang pamilyar na boses na narinig ko sa National Bookstore kahapon. And that name...

I stopped at my tracks and turned around, looking for the source of my curiosity. Something tells me na kilala ko or na meet ko tong 'Gray' na narinig ko. His voice feels familliar. I just can't pin point who...

Nang wala akong mahanap o makita, I just shrugged my shoulders. Losing interest. Kung sino man tong 'Gray' na to, for sure gwapo to. Natandaan ko eh! I mean, yung boses lang pala. Oh well, nevermind. Mas importante si Krystal kesa sa 'Gray' na yun.

Taas noo akong lumakad papuntang office para kunin ang schedule ko at malaman ko kung anong class ako.. Habang naglalakad ako, halos lahat ng daanan ka nag gigive way para sa akin. Yung hallway na puno ng mga estudyante bigla na lang humahati na akala mo may dumaan na kutsilyo kaya nahati.. Grabe talaga yung effect ko.

At the corner of my eyes, may nakita akong magandang mestisa na matangkad, na.. Basta! The perfect definition of... A princess, teka, hindi, Angel, teka, princess eh.. Ugh! Basta kahit saan sa dalawa! When she saw me, she flashed me her sweet killer smile. Tae! Parang matitibo ako! Sa sarili kong Bestfriend!

Pero joke lang yun. Straight ako. Na babae. Straight as a ruler, teka, a di dapat ruler, because ruler can be bend. Tsk.. Basta hindi ako tibo. I just love her smiles and never want it to change. I don't wanna see tears on her pretty face. Ayokong magaya siya sa akin.

I smiled back at her and waved. Pero nakita kong may kausap siya na.... LALAKI?!?!?

what the hell?! Boyfriend niya?! Manliligaw?!? Tsk.

I glared at the guy when she wasn't looking. The guy visibly gulped and sweats can be seen on his forehead. I smirked. Yan, ganyan nga.. Kabahan ka, dahil dapat lang. Akala mo I'll let you make your way to her?! Huh, think again.

Napansin naman yata ni Krystal na tumatagaktak yung pawis ng kausap niyang lalaki kahit ang aga pa at hindi naman mainit.

"Uy, ok ka lang? May sakit ka ba?" Tanong ni Krystal sa lalaki with concern.

I scoffed. Nako naman Krystal, just ignore him would you?! Naiinis na ako ah! Pero, ang cute niya pag concern. Tiningnan ko ang lalaki at... Aba't!! May lakas pa ng loob na magblush! Grr... Excuse me lang Mr.-I-don't-know, pero can you stop that pathetic blushing?! It pisses me off!