büyük bir kavga etmişlerdi. aslında bugünlerde Yoongi'nin nedensiz yere çıkarttığı kavgalardan dolayı çok yıpranmışlardı. şimdi ise bir kaç saat önce bağırıp çağıran o değilmiş gibi sessizce sevgilisinin dizlerine başını koymuş ağlıyordu.
duyguları kaybolmuştu Namjoon'un ne yapacağını bilemiyor,ellerini Yoongi'nin saçları arasında gezdiriyordu. sevgilisinin gözyaşları pantolonunu ıslatırken yapabileceği pek bir şey yoktu zaten.
Yoongi ağlamaktan incelmiş sesiyle "üzgünüm." diye fısıldadı. sessizlik devam ediyordu. ağzını açıp sözlerine devam edeceği sırada Namjoon onu kollarından çekerek kaldırmış ve "konuşmayı kes." diyerek uyarmıştı. ve sanki içerisindeki bombanın pimi çekilmiş gibi patlamıştı. patlamıştı ve gözyaşlarını saçmıştı ortalığa.
Yoongi elini uzatıp gözyaşlarını silmek istedi sevdiği adamın. ama Namjoon yüzünü öbür tarafa çevirdi ve derin bir nefes alırken yüzünü kuruttu. Yoongi onu kendisine çekti "hayır bebeğim hayır,hayır..." bu sırada yüzünü okşuyordu Namjoon'un.
"sen ağlama. sakın, ağlama. her şeyi içime atarım ben,sen yeter ki ağlama."
bu laflardan sonra ikisi de hıçkırarak ağlamış ve Yoongi, Namjoon'un kucağındayken dudaklarını buluşturmuştu. tuzlu gözyaşlarıyla karışan birbirilerinin tadıyla kendilerinden geçmişlerdi.
sonrasında ne kadar sinirleri varsa sevişirken bir bütün olmuş bedenlerinden çıkartmışlardı. ama hala çok kırgınlardı.
💘
merhaba! namgi sevmeyen de ne bilim...
kendine iyi bak♡
