ცოტა ხანში ჩემს ოთახში ავედი, პასტა და ფურცელი ავიღე, წერას შევუდექი, ვწერდი და მეტირებოდა, რამოდენიმეჯერ გამეღიმა კიდეც, რომ დავამთავრე ფურცელი დავკეცე და იქვე დავდე. სააბაზანოში შევედი და რაღაც ბასრის ძებნა დავიწყე, როდესაც გარეთ გამოვედი, კედელთან დაჯექი არც კი დავფიქრებულვარ ისე გადავისვი ვენებზე ბასრი საგანი. მალევე ყველაფერი გაშავდა მივხვდი რომ ეს დასასრული იყო. ჰარის თვალთახედვით: კლუბიდან რომ გამოვედი ჩემი საქციელი ძალიან ვინანე. ბოლო დონის ნაბიჭვარივით მოვიქეცი. ლილიანთან მივდიოდი ბოდიში უნდა მომეხადა არ ვიცი ეს დაეხმარებოდა თუ არა მაგრამ მაინც გავუყევი გზას. კარებთან რომ მივედი ზარი დავრეკე მაგრამ არავინ გააღო ამიტომ პირდაპირ ზევით ავედი, ლილიანის ოთახში შევედი თუ არა გავშეშდი. ის...ის კედელთან იჯდა მის გარშემო სისხლი იყო. -ლილიან...ლილიან გამოფხიზლდი... დავუყვირე ბოლო ხმაზე... ლილიაან... ის არ მოძრაობდა მთლიანად გაუინული იყოო... აღარც სუნთქავდა ვეღარ ვხედავდი მის უნაკლო თვალებს. იქვე ფურცელი ეგდი დაკეცილი მეც ავიღე და კითხვა დავიწყე *** თუ ახლა ამას კითხულობთ ესეიგი მე ცოცხალი არ ვარ, ამაში არავის გადანაშაულებთ, უბრალოდ მე ძალაინ დავიღალე, ახლა მე ჩემს მშობლებთან წავალ, წავალ იქ სადაც მყავს ადამიანები ვისაც ვუყვარვარ. დედას ვნახავ და ალბათ ისე ჩავეხუტები როგორც ადრე ვეხუტებოდი ხოლმე. ლუი ბოდიში რომ ეს გავაკეთე მაგრამ მეტს მართლა ვერ გავუძლებდი. ძალიან დიდი ბოდიში, მინდა იცოდე რომ მიყვარხარ და მომენატრები, შენ ის ადამიანი იყავი ვინც მუდამ ზრუნავდა და ღელავდა ჩემზე. ლიამ, ნაილ,ზეინ თქვენც მინდა ბოდიში მოგიხადოთ და გითხრათ რომ ყველა ძალაინ მიყვარხართ, თქვენ იყავით ადამიანები ვინც ბედნიერებას მანიჭებდით და როცა მოწყენილი ვიყავი ყოველთვის ცფილობდით ჩემს კარგ ხასიათზე მოყვანას. მიყვარხართ და ძალაინ მომენატრებით. ჰარი... ჰარი შენ ის ადამიანი იყავი ვინც სიცოცხლის ბოლო წუთამდე ყველაფერს მერჩივნა, ბავშვობის საუკეთესო მეგობარი შემდეგ, შეყვარებულიც კი, პირველი და უკანასკნელი იყავი ჰარი. ბოლოს ვინატრე რომ შენი მწვანე უკიდეგანო თვალები მენახა, რომელშიც ბოლომდე ვიძირებოდი ხოლმე, კიდევ ერთხელ ჩამეხედა მათში და კიდევ ერთხელ ამომეკითხა სიყვარული მათ მე ვერასდროს დავივიწყებ ჰარი, ისინი მუდამ ჩემს წარმოსახვაში იქნება, ვინატრებდი რომ სიცოცხლის ბოლოს მაინც მენახა, შენს თმებს ბოლოჯერ შევხებოდი, ბოლოჯერ მენახა შენი ღიმილი და ჩაღრმავებები შენს ლოყებზე რომლებიც ძალაინ მიყვარდა. მაგარმ ეს რომ გამეკეთებინა წასვლას ვეღარ შევძლებდი. ჰარი მაპატიე, მე მაინც მიყვარდი და ახლაც მიყვარხარ, არ იფიქრო რომ შენზე ნაწყენი ან გაბრაზებული ვარ, შენ ჩემი პირველი და უკანასკნელი სიყვარული იყავი. ერთი თხოვნა მაქვს შენთან, შეიყვარე ის ვინც გაგაბედნიერებს და ყოველთვის შენთან იქნება, შეიყვარე ის ვინც შენს ღიმილს, შენს მწვანე თვალებს შეიყვარებს, შეიყვარე ის ვინც შეგიყვარებს ჰარი.რომელიც არასდროს გატკენს გულს, ისეთი ადამიანი შეიყვარე ვინც გაგაბედნიერებს და ჩემს თავს დაგავიწყებს. მე ახლა მივდივარ, ვეღარასდროს მნახავ მაგრამ გთხოვ ამაზე არ იდარდო, დამივიწყე თითქოს არც ვარსებობდი. ერთი რამ იცოდე ჰარი სიკვდილი დასასრული არაა, ამას მეც ახლა მივხვდი. თუ ოდესმე მოგენატრები, თუ ოდესმე დაგჭირდება ჩემი დახმარება, მინდა იცოდე რომ უბრალოდ ცას შეხედე მე ყოველთვის იქ ვიქნები, და რაც არ უნდა იყოს დაგეხმარები, თუ მოგენატრები შენს გულში ჩაიხედე და გაიხსენე ყველა ჩვენი ერთად გატარებული დღეები,სარდაფში ჩადი დაგხატე და ძალიან მინდა რომ ნახო. ეს ჩემი ყელსაბამი კი შეგიძლია წაიღო. მინდა იცოდეთ რომ სიკვდილი დასასრული არაა და არც მე არ წავსულვარ არსად ყოველთვის თქვენთან ვიქნები და თქვენზე ვიზრუნებ. მიყვარხარ ჰარი, მე ახლა მივდივარ. მომენატრები. სიყვარულით თქვენი ლილიანი, მიყვარხართ და მომენატრებით♡ ამის კითხვა რომ დავსრულე ბოლო ხმაზე ვტიროდი -ლილიან რატოოოოო... რატოო... გამიკეთე ეს... რატომ მიმატოვე... -ლილია გთხოვ... გაახილე თვალები... ის არ იძვროდა ლილიანის გაყინული სხეული ცივ იატაკზე ესვენა. წერილი გამახსენდა და სარდაფისკენ გავიქეცი. კარები რომ შევაღე დავინახე სახატავი დაფები ყველაფერი ძალიან ლამაზი იყო მაშინვე ნახატებთან წავედი და დავიწყე ძებნა იმის რაც ლილიანმა დამაბარა
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
მისი ნახატები მართლაც შეუდარებელი იყო, ნახატი ავიღე და ზევით ავედი წერილი ჯიბეში ჩავიდე ლილიანი კი ხელში ავიყვანე, შუბლზე ვაკოცე რომელიც უკვე ყინულივით ცივი იყო და გარეთ გავედი. დასასრული მოკლედ ვიცი ძალიან ბანალურია, ძალაინ პატარაა, ძალაინ მალე დავამთავრე, ამისთვის ძალიან დიდი ბოდიში. ახალი მოთხრობის წერა მაქვს დაწყებული ის განსხვავებულია და წესით უფრო დიდიც იქნება მალე დავდებ იმასაც ხოლო მათ ვინცა ამას კუთხულობდით, მადლობა და მიყვარხართ❤❤❤
