წყენა... ტკივილი... უიმედობა... ეს იყო ის რასაც ვგრძნობდი ადამიანი რომელიც სიცოცხლეს მერჩივნა, ადამიანს რომელსაც ამდენი ხნის მანძილზე ველოდებოდი მიმატოვა. ნუთუ ახლა თავი როგორ უნდა ვიგრძნო. *** ჰარი ერთი კვირაა რაც არ მინახია ბიჭები ორჯერ იყვნემ ჩემთან მოსულები სახლში მათთვის არაფერი არ მომიყოლია ჰარი კიდევ რამოდენიმეჯერ დავინახე იმ გოგოსთან ერთად. დღეს ცოტა განსატვირთად შოპინგზე წასვლა გადავწყვიტე. მთელი მაღაზიები მოვიარე ძალიან ბევრი ტანსაცმელი ვიყიდე და შინ დავბრუნდი. დღეს ბიჭებმა უნდა გამომიარონ და ისევ კლუბში ვაპირებთ წასვლას. 7საათზე მომაკითხავენ ბიჭები ნანამდე ჩემი ოთახი დავალაგე შემდეგ კი ორი ნახატი დავხატე. ამასობაში წასვლის დროც მოვიდა ჩავიცვი თმები დავივარცხნე და ცოტა მაკიაჟი გავიკეთე
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
მალევე ბიჭებიც მოვიდნენ და კლუბში წავედით. იქ საკმაოდ ბევრი დავლიე შემდეგ ვიცეკვე და სახლში წავედი. სახლში მივედი თუ არა მაშინვე დამეძინა. შუადღის 2 საათზე გამეღვიძა თავი მისკდებოდა დაბლა ჩავედი წამლის მოსაძებნად და იქ ჰარი დამხვდა მისმა აქ დანახვამ გამაოცა. -შენ აქ რა გინდა? -შენთან მოვედი,მითხრა და მომიახლოვდა მე კი უკან წავედი ის უფრო ახლოს მოდიოდა საბოლოოდ კედელს დავეჯეხე ის კი უფრო ახლოს მოვიდა დაიხარა და მაკოცა მე კი ხელი ვკარი და მოვიშორე. -ჰარი მე შენი სათამაშო არ ვარ ხან ჩემთან რომ იყო ხან იმ გოგოსთან. -მაგრამ მე შენ მიყვარხარ შენთან ერთად მინდა ყოფნა -ჰარი მე ვერ ვიქნები შენთან თუ სულ ასე მატკენ გულს, ისედაც ძალიან ბევრი გადავიტანე ამდენს ვერ გავუძლებ -პატარავ დამიჯერე აღარ გატკენ გულს -დრო მჭირდება ჰარი -კარგი საღამოს მზად დამხვდი ჩემთან წავიდეთ -კარგი? ჩემმა ნათქვამმა კითხვასავით გაიჟღერა ის მოვიდა ჩემთან მაკოცა და მალევე გავიდა სახლიდან ჰარის წასვლის მერე დავფიქრდი და გადავწყვიტე რომ ჰარის კიდევ ერთი შანსი მივცე რადგან მის გარდა არავინ მყავს. საღამოსთვის მზადება დავიწყე დიდხანს ვიფიქრე რა ჩამეცვა ბოლოს კი მწვანე კოპლებიანი კაბა ჩავიცვი
