Domuz ve Cani

294 28 9
                                    

"Pardon benim poşetim olacaktı...İçinde kırmızı- turuncu renklerinde ince bir kazak onu alabilir miyim ? "

"Tabi , buyrun... Pantalon için üzgünüz.."


"Sorun değil gerçekten...Olur öyle işler...Neyse iyi günler ."

"İyi günler, beyefendi.."

"Size de iyi günler hanımefendi ....
Ya yanlış anlamazsanız bir ricada bulunabilir miyim ? "

"Elbette yardımım dokunacaksa..."

"Bu notu Emily e verir misiniz ?"

"Hangi Emily ? Şu danışmada ki North..."

"Evet , ona... ve ayrıca özürlerimi iletir misiniz ? Biliyorum çok şey istiyorum fakat..."

"Tabii iletirim.Lakin siz neden doğrudan iletmiyorsunuz ?"

"Kendisi bana biraz kızgında..."

"Anlıyorum... İletirim."

"Teşekkür ederim . "

"Rica ederim iyi günler. "

"İyi günler."

John danışmadan , anlamını bilmediği lakin içini kıpır kıpır eden kazağı eline aldı .Kazağı alınca aklına Sherlock geldi. Gözleri Sherlock u aradı . Dışardaydı . Belli bir şekilde John u bekliyordu.John da gördüğü isteği gerçekleştirerek Sherlock a doğru hızlı adımlarla yol aldı . Yine yorulduğunu görünce kilo vermesi ile alakalı düşünceleri toz bulutu gibi aklından geçti. Belki de Sherlock John a kilo aldığını düşündüğü için kazak vermişti ?

Sherlock John un elinde ki kazağa sırıtarak konuştu .

"John kilo almadın . Sadece sabah kahvaltıda az yemek yediğin için yorgunsun ."

"Sen...Nasıl...Aman ne soruyorsam.."

John duraksadı.

"Aslında az yemek gibi bir düşüncem yoktu . Hazırladığım ekmek araları yoktu .
Sahi doğru...Benim hazırladıklarım nerde ?"

Sherlock etrafına bakıyordu.

"Sherlock?"

"John?"

"......"

"Tamam.."

"..."

"Biliyor musun sanki kilo verdin bu aralar..."

"Sherlock!"

"Ciddiydim..."

"Sherl..."

"Ölü bir domuzun midesinde asitlenerek kayboluyor."

"Ne! İnanamıyorum...Sherlock...Seni lanet....Gerçekten içim rahatladı."

I Have One Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin