Ünlü'nün Peşinde

4.BÖLÜM

Kapıyı açtığımda gördüğüm kişiyle şok olmuştum. (Hatırlatma)

"Se-nn ner-eeden çıktı-nn?"

"Merhaba sevgilim. Ben geldim. Geldiğime sevindin mi?"

"Bir kere ben senin sevgilin değilim. Biz ayrılalı çok oldu. Hem senin ne işin var burada ya?"

"Aaa... Sevgilim doğduğum memlekete gelemez miyim?"

"Sen buranın memleketi olamayacak kadar kusurlusun ve ayrıca annenden olamayacak kadar da suçlusun."

Bunları söylediğimde yüzündeki sırıtış silinmişti ama sonradan aklına birşey gelmiş gibi yüzündeki o ifade geri geldi.

"Benimle birlikte olduğunu ailene söylersem neler olacağını biliyorsun."

"Allah seni kahretsin. Sen ne kadar pişkin bir insansın. Ailemin bundan asla haberi olmayacak. Eğer öğrenirlerse seni öldürürüm."

Ben bunları söyledikten sonra yüzündeki sırıtış daha da büyümüştü. Ben ona sinirli bir ifadeyle bakarken o yanağımdan öpüp görüşürüz sevgilim deyip gitti. Yanağımı öptüğü yeri silip o tiksintiyle birlikte kapıyı çarptım ve eve girdim. Direk arkadaşım Yu Da'yı aradım.

"Yu Da çok kötü birşey oldu."

Çok korktuğum için sesim titremeye başlamıştı. Yu Da da bu yüzden çok endişelenmeye başladı.

"Ne oldu? Kızım söylesene. Endişelenmeye başladım bak."

"Ilk önce bir sakin ol. Şimdi benim eski nişanlım vardı ya, o geldi bizim eve. Çok korktum."

Ben konuşmaya devam ederken ağlamaya başlamıştım. Yu Da da sakin olmam gerektiğini ve bu beladan kurtulacağımı söyledi.

O günden sonra benim için herşey daha kötü gitmeye başlamıştı çünkü her gece tam saat 10'da içkili içkili kapımı çalıyordu. Yine günlerden cumartesi iken bu sefer kapıyı çalmamıştı. O gelmeyince çok rahatladım çünkü bir daha gelmeyeceğini biliyordum o adam bir süre sonra pes ediyordu. O kadar sevinmiştim ki direk yatağıma yatıp diğer günlerin acısını çıkararak horul horul uyumaya başladım.
...

Yatağımdan kalktığımda çok huzurlu ve mutlu uyandım. Dolabımı açıp üstüme birşeyler aramaya başladım. Bulduktan sonra dış kapıyı açıp dışarı çıktım. Kulaklığımı takıp okula doğru yürümeye başladım.
...

Okula geldikten sonra gördüğüm olduğum yerde donup kaldım çünkü eski nişanlım okuldaki insanlara benim hakkımda birşeyler anlatıyordu. Beni gördüğünde pis pis sırıtmaya başladı. Yanıma gelip işte arkadaşlar o kız bu kız dedikten sonra herkes bana bakıp fahişe demeye ve hakaretler etmeye başladılar. Ben ise onlar böyle söylerken hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım. Oradan ayrılıp eve doğru koşmaya başladım. Kafamda onların sesleri yankılanıyordu bu yüzden kulaklarımı kapatıp bağırmaya başladım.