Koltuğa iyice yayılmış bir halde telefonumla ilgilenirken attığım storye gelen yabancı bir yanıtla heyecanlanmıştım . Biri uzun ve açık renkli , düz saçlarımı beğendiğini yazıyordu . İlgi ve iltifat kimin hoşuna gitmezdi ki ? Kibarca teşekkürlerimi ilettim . Ama alışılagelmişin dışındaydı . Konuşmayı devam ettirdi bir mesajıyla . Belliki konuşmak istiyordu . Tanışma faslını geçtikten sonra instagramındaki fotoğraflarına baktım . Oldukça iyi gözüküyordu . Hoşuma gitmişti . Birkaç gün konuşmanın ardından sanki yıllardır tanışıyormuşuz hissi her ne kadar güven versede ona evimin adresini vermek ne kadar doğruydu . İlişkim yeni bitmiş daha onun sorumluluğunu kaldıramamışken belkide bir dosta ihtiyacım var diye düşünmüş olacağım ki kapı çaldı .
Topladığım evimi havalandırdım ve kendime çeki düzen verip kapıyı açtım . Onu görmemle gülümsemem bir oldu . Fotoğraftakinden daha yakışıklı , daha yapılı ve daha sempatik duruyordu .
-Hoşgeldin .
*Deynersenin ağzından*
Yeni tanıştığım bir insanın evine gitmek pek mantıklı sayılmasada kendimden uzaklaşmaya biraz ihtiyacım vardı . Uzun zamandır onu takip ediyordum zaten ancak geçenki fotoğrafı beni mest etti . Uzun düz ve açık renkli saçları oldukça yumuşak görünüyordu ki onlara dokunabilmek istiyordum . Bu düşüncelerden arınıp arabadan inerken yüzüme sahte gülüşümü yerleştirip kapının açılmasını bekledim . Kapı açıldığındaysa gülümsemem tamamiyle samimileşirken o uzun saçları tahmin ettiğimden daha hoş bir şekilde karşımdaydı .
-Hoşbuldum .
- Ah içeri gel .
Geçmem için kenara çekildi . Daha fazla durmayarak içeriye adımladım . Nereye dercesine ona baktığımda salonu eliyle nazik bir şekilde işaret etti . Elimdeki poşeti ona uzatarak koltuğun birine rastgele oturdum . Onun gelmesini bekledim bir süre . Elindekileri koyup geldiğinde çekinir gibi bir hali vardı . Rahat olabilmesi için kendimi gevşetirken ona baktım .
- Nasılsın ?
-İyiyim , ya sen ?
-İyiyim .
Ne saçma bir konuşmaydı bu . Ne kadar resmi davranmışt- ... bir dakika . Bir bebek sesi geliyordu .
* Nora'nın ağzından *
Oldukça gerilmeme neden olan bu insanla ne konuşabileceğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu . Tam o anda jun 'un ağlama sesi duyulmuştu bile . Deynerse'nin garip bakışları suçlu hissettirsede gülümsedim . Doğru ya bir çocuğum olduğunu bilmiyordu.
- Jun ile tanışmak istermisin ?
Korktuğum gibi olmamıştı ki o da çabucak gülümsedi .
- Elbette .
Ayaklanırken beni takip etmesi için kalkmasını bekledim . Merdivenleri hızla çıkıp jun'un odasına geldiğimde kapıyı ağırca açarak içeri girdim . Beşiğinin içinde ağlayan jun çoktan kızarmıştı bile . Deynersenin varlığını biranlığına unutarak jun u kucağıma aldım ve omzuma kafasını yatırıp sırtını sıvazladım . Ağlaması dursada hala huzursuz görünüyordu .
* Deynersenin ağzından *
Noranın çocuğu olamazdı değil mi . Doğum yapmış bir kadına göre fazla iyi duruyordu . Onun anne olma ihtimali düşüktü gözümde . Ta ki odaya girip beşikteki çocuğu görene kadar . Ağlamaktan kıpkırmızı olsada noranın kucağında rahatlamış hissediyordu . Bir saniyeliğine onların bu hali şirin geldi gözüme . Ama nasıl olmuştu bu ? Noranın evli olabileceği aklıma gelmemişti . Gözleri kapanmayan bu çocuk 1 yaşından daha büyük olamazdı . Noranın saçlarını asılan elini tutarken ister istemez yakınlaştığımda burnuma gelen mis gibi koku bakışlarımı noraya çevirdi . Yumuşak bir kokuydu . Hafif ama bir o kadarda kışkırtıcı ama aynı zamanda masum . Bana dönmesiyle afalladı .
