Kitaplar yıldızlara benzer. Yıldızlar kadar güzel ve fazladır...
Bazıları pırıltılar saçarak belli eder kendini bazıları ise bizden uzaklığı nedeniyle görünmez ve sönük olur.
Peki sönük yıldızlar da güzel değil midir acaba? Dikkatli bakınca aslında...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorumum
Kitabı okumadan önce bu kitabın fantastik bir kitap olduğunu düşünmüştüm. Ama öyle değilmiş daha farklı bir şeymiş.
Şimdi bir tane kızımız var bu kızımız insanların duygularini okuyabiliyor. Düşünce olarak değil de his olarak anlıyor. Mesela bir insan kızgın olursa kırmızı renkler insanın üzerinde dolanıyor. Eğer kötü hissediyorsan yeşil renkler vb. Her duygunun bir rengi var. Birde siyah rengimiz var . Bu renk hastalık belirtisi . Yani bir insanın eceli gelmek üzeriyse siyah renk diğer renkleri yutuyor. Siyah rengi bir de intihar simgesi olarak da geçiyor. Yani bir insan intihar etmeyi falan düşünürse o renk sürekli bedenin etrafında dört dönüyor.
İşte kızımız küçuklüğünden beri bu olaylarla karşilaşiyor ve buna alişmis durumda. Bir gün okula gittiğinde bir dersinin oğretmeni değişmiş. Giderken de iyi öğrencilerine mektup yazmış.
Geçen derse gelmeyi unutan Mia ya da Declan adındaki oğlanmiz veriyor mektubu. Işte bowers bitmeden Declan dışarı çıkıyor. Tam o sırada Mia Decla'nin üzerinde siyah renkleri görüyor . Mia eğer vaktinde yardim edebilirse o insanın kurtulmasını sağlayabiliyor. Bu amaçla Decla'nin arkasından gider.
Olaylar bu ikisi arasında geçiyor genelde. Hoş bir anlatıma sahip. Benim hoşuma gitti umarım sizde beğenirsiniz;)
