paper pouch

giriş.

  Bisikletimin pedallarını çevirdikçe alnımdan akan ter ve hemen ardından esen rüzgar ile o serin hissiyat. Heh işte, ben de aşk hakkında tam da böyle düşünüyordum. Bisiklet sürmek gibiydi aşk. Hem yorup terletirdi, hem de esen tatlı rüzgar gibi serinletirdi. Hem sıcaktan bunalırdın, hem de saçların geriye savruldukça için bir hoş olurdu ve kalbin hızlanırdı. 

Ama unuttuğum bir şey vardı...

Aşkta da yolun sonu var mıydı?

Yoksa sonsuz bir döngü müydü?

"Bu döngüde kokunla kaybolmak, sarhoş olmak ve sonsuz olmak istiyorum."

Bekle, bir sorun var... Ben sanırım çoktan kaybolmuştum.

☾

Siz de kaybolmaya ve sarhoş olmaya hazır mısınız?

Okuduğunuz tarihi buraya bırakın. 28.08.19