Multimedya: Jennie
____________________________________________
YG...
Hayallerimin başlangıcı olan tek yer! Bugün birkaç dakika, birkaç salise sonra belki hayallerimi gerçekleştireceğim belkide ağlayarak eve gideceğim.
Hayat da böyledir. Ya başarırsın mükemmel bir hayat yaşarsın yada başaramazsın hayatın hep sana zindan olur...
Seçmeler saat 14.00'da başlayacaktı ama Yang Hyun Suk Bey 14.30'da geldiği için bizde seçmelere geç başladık. İçeriye 4-5 insan girdi ve bazısı ağlayarak bazısı da sevinerek dışarı çıktı. Kim bilir ne kadar çalışmışlardı...
Sıra bana geldiğinde kalbim yerinden fırlarmışcasına çarpıyordu. İçeriye girdiğimde iki tane güvenlik üst tarası yaptıktan sonra artık sahneye çıkmıştım. Herkesin gözü üzerimdeydi ve ben herkes bana bakarken konsantre olamazdım! Napacağımı düşünürken aklıma annemin bir sözü geldi;
"Sen hayallerini düşün ve kimseyi düşünme sen yaptıkların ve yapacaklarını düşün. Sen hayallerini gerçekleştirmek için buradasın. Bu yüzden kimseyi takmadan müziğini söyle kızım."
Aklıma annemin sözleri gelince birden güven geldi ve seçtiğim şarkıyı söylemeye başladım;
Song: Eminem:Headlights
Mom
I know I let you down
And though you say the days are happy
Why is the power off, and I'm fucked up?
And mom, I know he's not around
But don't you place the blame on me
As you pour yourself another drink and
I guess we are who we are
Headlights shining in the dark night, I drive on
Maybe we took this too far
I went in headfirst
Never thinking about who what I said hurt, in what verse
My mom probably got it the worst
The brunt of it, but as stubborn as we are
Did I take it too far?
Cleaning out my closet and all them other songs
But regardless I don't hate you 'cause ma!
You're still beautiful to me, cause you're my mom
Though far be it for you to be calling, my house was Vietnam
Desert Storm and both of us put together
Can form...
Şarkı bittiğinde kalp atışlarım düzelmiş kendime gelmiştim. Birden Yang Hyun Suk'un yüzüne bakınca gözlerinde düşünceli bir tavır vardı. Aradan 2 dakika geçtikten sonra birden hayır mührünü basınca kalbimde derin bir acı hisaettim. Birdenbire elime kağıdı verdiler ve kendimi kapının önünde buldum.
Direk dışarıya çıktığımda nemli havanın verdiği basık his gözyaşlarımı dahada tutmamaya onları bulundukları buluttan bir yağmur damlarcasına salmaya başladı. Eve gitmek istemiyordum eğer eve gidersem evdekilerin sorularıyla karşılacağım için evde durmak istemiyordum. Bu yüzden han nehrine gitmek için otobüs durağına doğru ilerledim. Tam da o sırada yağmur yağmaya başladı. Galiba bugün en şanssız günümdeydim ve bu da şanssızlıklarımdan biriydi. Halime söverken üzerimdeki uzun montumu daha da çok çektim ve koşa koşa durağa gitmeye başladım.
Durağa geldiğimde karşı sokaktan gazetecilerin bir kaç tane takım elbiseli adama soru sorduklarını gördüm. Bu yağmurda hala işleri için uğraşıyorlardı.
Otobüs geldi ve yerime oturup kulaklığımdan Alan Walker açıp dinledim. Bu adamın yaptığı şarkılara bayılıyorum...
Han nehrine gelince yağmur dinmişti. Yağmurdan sonra kokan o toprağın kokusu burnuma o kadar güzel geliyordu ki gerçek huzurun bu olduğu kanıtına varmıştım. Daha ilerisine gidince orda 1.90 boylarında son derece meteor olan bir erkek gördüm. Galiba birşeye üzülmüştü çünkü durduk yere bağırıyordu. Evet ben üzgün olduğumda buraya gelip nehre karşı bağırırdım. Galiba o da benimle aynı yöntemi kullanıyordu. Ona biraz daha yaklaştığımda sesinin çok kusursuz olduğunu düşündüm.
