Umut Işığım

3. qalibiyyet

Erkenden uyuduğum için  Ezan sesiyle oyandım. Ezan bana huzur verirdi, omuzumdaki yüklerden bir anlıq da olsa arınırdım. Güneş yavaşdan yükselmeye başlıyordu. Yatağımdan kalkıb hazırlanmaya başladım, daha erken olduğunu biliyordum kahvaltıyı ben hazırlayacaqdım, Sultanım biraz daha uyusun deyə zatən cok yoruluyordu. Odamı toparladım, banyoya gidib rutin işlərimi hall etdim, üzərimi giyindim, uzun düz saçlarımı arkadan topladım, makyaj  yapmayı sevmiyordum hazır olduqdan sonra   odamdan cıkdım. Kahvaltıyı hazırladıqdan sonra sofranı kurdum.

-" bakıyorumda  bu gün erkencisin "

Arkamdan gelen sesin sahibi Sultanımdı. Ona taraf dönüb

+" günaydın Sultanım, bu gün yarışım var onun için erkenden kalkdım "

Deyerek yanına gidib sarıldım. 

Abimde geldikden sonra kahvaltımızı yapdıq  Mutlu başladım günüme hep böyle olmasını isderim. Ailemiz yarım, Oda( babam) burada olsaydı ne güzel  olurdu. Mutlu aile tablosu olurduq. Tabi bunlar hepsi sadece bir isdekden ibaretdi. O bizi  arkasına bakmadan burakıb gitdi. Gitdiyi müddet erzinde sadece bir kere konuşdum, sesini duyduğum an tüm nefretim, kinim, hepsi yok oldu, unutdum. Gözlerimden bir damla gözyaşı akdı. Duyqularım nefretimin önüne keçdi. Hep böyle olsun isdedim. Düşüncesin davrandığımın farkına vardığımda " bir daha sakın beni arama" deyerek telfonu kapamışdım. Sultanıma haqsızlıq edəməzdim, onun emeyini yerlere vuramazdım ki ben. Babasız olduğumu kabul etmeliydim, ondan( babamdan) bize yaşatdıqlarının hesabını sormalıydım. Kalbime nefret toxumlarını yeşerden adamı afedəməzdim ben. Ne kadar inkar etsəmdə kalbimin derinlikerinde ona karsı sevgi vardı Bunun için kendimden nefret ediyorum. Sultanım sesiyle fikrlerimden ayrıldım

-" Hadi kızım gec kalmadan sen git, ben buraları temizlerim." Dedi hafif tebesüm edərək

+"tamam sultanım, akşam görüşürüz" dedim

Hazırlanıb evden çıkdım. Qulaqcığı takıb muzik dinledim yol boyu,  güne neşe dolu başlasamda, içimde biraz sıkıntı vardı.  sanki nelerse olucaqmış gibi.

Universteye geldim dersin başlamasına az kalmışdı,  ağır adımlarla sınıfa gitdim. Zil çaldı hoca gelince ders başladı. Dikatlice hocamı dinliyordum. Not alıyordum. Seviyordum derslerimi.

♡♡
 
Yarış olduğu için dersler bitmeden ayrılmışdım, derslerimi burakmaq  isdemesemde mecburdum.  Yarış keçirilecek  yere gelmiçdim bile. Hocam bana rakibim haqda bilgiler veriyordu. Az kalmışdı dövüşün başlamasına.  Hocam

-" Rakibin ne kadar güclü olsada, 1 ci sen olucağını biliyorum. Sana güveniyorum"
Dedi

+" emin olun güveninizi kırmayağım hocam"   dedim.

Hocam içden gelen gülümsemeyle

-" hadi bakalım ring seni bekliyor git "
Dedi

Artıq ringdeydim, dakikalar kalmışdı dövüşün başlamasına. Rakibime taraf bakıyordum, ben boylarda (1.70 sm)  sarışın, mavi gözlü, hoş görnüşlü kızdı.

Dövüş başladıqda  ilk olaraq bir -birimize sarıldıq.  Hakimin işaresile yarış başladı birinci hücümü o yapdı. Üzüme yumuruğunu keçirdi. Bir kaç adım arkaya kaydım. Yeniden yumuruq vurmaq isdeyende elinden tutdum omuzuma alıb yere çırpdım sonra üzərinə çıkıb yumuruqlarımı üzüne kecirdim. Beni asla yenemiyeceyini anlamış olmalıydı,  ne kadar güclü olsada ben yenilmezdim. Qalib olmalıydım.

...
 
Her zaman ki gibi 1 ci ben olmuşdum cok mutluydum. Ringde benim kolumu havaya kaldırmışlardı , bu hareketi sevərdim. Hocam da seviniyordu, bana bakıb gülmüsedi. Hocamın yanına gidip  haqqım olan paramı aldım. Bedenim yorqundu. Dincelmek isdiyordum......

.....

Umarım  beyenmişsinizdir bu bölümüde, 😍😍😍