Ders bitdikden sonra spor salonuna gitdim. Sporu sevərək yapardım. İşimin pröfsyanalıydım adeta. Qatıldığım yarışlarda 1 ci olurdim. Tabi işin ucunda para vardı. Para için dövüşürdüm 1 ayda 2-3 yarışa qatılmaq kifayet edərdi bana. Dövüş hocam Yavuz beyde benden memnundu.
Üzərimi deyişib meşq etmeye başladım. Hocam difara yaslanaraq kenardan beni izliyordu. Hırslı olduğumu güclü olmaya çalışdığımı, asla gücsüz gibi görsünmeyi sevmediyimi biliyordu. Yaşadığım acıları için böye olduğumuda bilirdi. Qatıldığım yarışlarıda hocam seçərdi zayıf biriyle asla dövüşməm ben, kendim gibi güclü birinə qalib olmayı sevərim.
Hocamı görünce durdum ona bakmaya başladım.
+" Benimle meşq etmeyi sevmiyorsunuz qaliba " dedim üzümdeki sahde kızqınlıqla.
-"bir gün hırsın başına bela olucaq Azila, nefretle vuran kalbinde azacıqda olsa merhamet var biliyorun çalış onuda kaybetmə" dedi yaslandığı yerdən ayrılıb yanıma gelerek.
Yüzümde acı gülümseme oluşdu, kafamı aşağı eydim, ne kadar kabul etmesemde hocamın dedikleri doğruydu. Hırsım üzünden her kesden her şeyden uzaqdım. Siyajlardab oluşan dünyama kimseyi burakmazdım.
+" ben böyle olmasını isdemezdim, artıq kiminse beni üzmesine izin vermem, eyer güclü olmazsam ezerler beni, yıkıb keçerler üzerimden " deyərək cavab yerdim kafamı kaldırıb axı dolu gözlerle gözlerine bakdım.
-" Aslında buraya bunları konuşub da seni üzmeye gelmedim. Yarın saat 4 de yarış var seninde katılmanı isderim tamda isdediyin gibi güclü reqibin var. Hep birinci olmayı başrdın bundan sonrada böyle olacağını biliyorum" dedi boş sesle
+" Tamam hocam yarın dövüşücem, ayrıcada siz beni asla üzmesiniz benim iyiliyim için söylediyinizi biliyorum " dedim içden gelen gülümsemeyle
Canım yetərince yanıyordu, nefret hissi kalbimi sıkışdırıyordu. Nefes almada zorlanıyordum lakin asla ve asla üsyan etmedim kabul etdim herşeyi, baş eydim. Gücü olaraq ayaqda durmak için çabalıyorum, elimden geleni yapıyorum. Bir gün İçden güleceyimi, kahkaha atacağımı, mutlu olacağımı biliyordum. Acılarında bir sınırı vardır benim için, hayel edərək yaşamaya çalışıyorum.
Her günüm gibi bu günde yorqundum karanlıq sokakda evime gitmek için yürüyordum. Yarına hazırlaşmam lazımdı.
1 saatlıq yolculukdan sonra evimdeydim. Sultanım ve Abimin gelmesine daha vardı. Banyoya gidib el yüzümü yıkayıb, Üzerime rahat bir şeyler giyinib mutfağa gitdim. Yemək yapmaya başladım, yemıkler hazır olduqdan sonra Sofrayı hazırladım. Sultanım ve abimde geldiler, birlikde yemıyimizi yedik. Sultanıma
+" Yarın yoğun olucam, dincelmem lazım, ben erkenden uyucağım size iyi gecələr " dedikden sonra Sultanımın yüzüne minik öpücük kondurdum
-" sanada iyi gecəlır kızım, sen uyu ben buraları halledərim" dedi gülümseyerek
Arkamı dönüm odama gedəcəyim sırada Abimin sesiyle durdum
-" Artıq dövüşmeyi buraksan? Aşırı güc iyi gelmez sana " dedi sırıtaraq
+"Ben evvelcedende size dövüşmekden vaz keçmiyeceyimi söylemişdim. Bu konuyu bir daha açmanın menası yok Abi " dedim
cevab vermesini beklemeden odama gitdim.
.......
Yeni bölumu beyendiyseniz oy vermeyi ve yorum yazmayı unutmayın🤗🤗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umut Işığım
Teen Fictionkenan tarafından katil olan Azila yer altı dünyanın gizli katili olmayı başarır. sevgiye yer verməz hayatında. hep siyahlardan doğar. mafya babası Araf kurtoğlu tarafından kaçırılır. hayatı deyişir.
