3ο

709 34 4
                                    

Kiki's pov

Εκεί που γελούσα μου φάνηκε λες και κάποιος με φωνάζει και σταματάω να γελάω.

«Ακούτε τίποτα;;» Ρωτάω τα παιδιά

Εν το μετάξι νιώθω ότι κάτι έχω ξεχάσει

«Ναι κάτι ακούω» λένε ταυτόχρονα και η δυο

Γυρνάμε και οι τρεις μαζί και βλέπουμε την Ελένη να έχει κολλήσει το πρόσωπο της στο τζαμί και να φωνάζει.
Ναι παιδιά μόνο εγώ τα κάνω αυτά, μόνο εγώ ξεχνάω την μικρή μου αδερφή στο αμάξι κλειδωμένη.

«Κική βγάλε με από το αμάξι.Γιατί με κλειδώσες;;» Μου φώναζε ενώ χτύπαγε το τζαμί

«Το μωροο..»φωνάζουμε εγώ και η Άννα ενώ τρέχω για να της ανοίξω.

Βγαίνει η μικρή από μέσα Τούρμπο.
Τώρα που τα χωράει τόσα νεύρα 5 χρόνου παιδί ένας θεός ξέρει.

«Δεν το πιστεύω ότι με ξέχασες στο αμάξι.όλα στην Μαμαα.» Έλεγε με νεύρα ενώ μου κούναγε το δάχτυλο της

«Ελένη μου συγγνώμη είδα την Άννα με τον Άλεξ και ξεχάστηκα.» Απαντάω λυπημένα ενώ προσπαθώ να την πλησιάσω

«Δεν είναι δικαιολογία αυτή.»απαντάει ενώ μάτια της είχαν γίνει κόκκινα σαν του δαίμονα.
«Εσύ Ποιος είσαι το αγόρι της Άννας.» Ρωταει τον αλεξ με μια Ξινή φάτσα
«Αν είσαι σε λυπάμαι!» Συνεχίζει και ο αλεξ γελάει.

«Ελένηηη.»φωνάζει η Άννα έτοιμη να την σκοτώσει.

«Και εγώ συμφωνώ με την Ελένη πάντως.» Λεω ενώ γελάω και εγώ
« αϊ στο διάολο ρε.» Απαντάει η Άννα νευριασμενη
«Χαχαχα γλυκά η μικρή.» Λέει ο αλεξ ενώ είχε πεθάνει από τα γέλια.
«Γιατί όλοι μου λένε το ίδιο ρε Άννα;»συνεχίζει ενώ  κράταγε την κοιλιά του από τα γέλια.
«Γιατί είναι ηλίθιοι!» Απαντάει ξερά
«Άννα θα πω στην μαμά ότι βρίζεις.» Της λέει η Ελένη με σηκωμένο φρύδι
«Πες το χεστικα.»

«Ελένη μου πήγαινε μέσα και έρχομαι.» Της λέω γλυκά.
«Εσύ μην μου μιλάς πως μπόρεσες και με ξέχασες.»έλεγε καθώς έμπαινε μεσα.
«έλα ρε αγάπη μου δεν θα το ξανά κάνω.» Απαντάω ενώ κάνω λυπημένα χείλι
«Μην μου μιλάς είπα σου θύμωσα.» Απαντάει ενώ δεν γυρνάει καν να με κοιτάξει.
«θα σου πάρω σοκολάτα.» Της λέω πονηρά και αμέσως γυρνάει και με κοιτάει με το χαμόγελο του τζόκερ
«Κική μου ξέρεις πόσο σ'αγαπώ.»απαντάει ενώ έτρεξε πίσω στην αγκαλιά μου.
«Εγώ δεν θύμωσα για πλάκα τα έλεγα άμα θες ξανά κλείσεμε στο αμάξι δεν έχω πρόβλημα .» Συνεχίζει και εμείς σκάμε στα γέλια.
«κοίτα εκεί την πονηρό.» Λεω ενώ δεν μπορώ να σταματήσω να γελάω το ίδιο και τα παιδιά.

Η Οχταδα Where stories live. Discover now