Η Οχταδα

63

Kiki's pov

Είμαστε μέσα στο αεροπλάνο για Αλέξανδρουπολη και εγώ τρέμω ολόκληρη από τα νεύρα και το θυμό που νιώθω.

Σο: Μπορείς να ηρεμήσεις?

Κι: Σας είπα ότι είναι μαλακάς? ( λέω μέσα στα νεύρα μου )

Πη: Ναι ( απαντάει καθώς ρολαρι τα μάτια της)

Κι: Αρχίδι?

Σο: Όχι.

Κι: Ώραια το λέω τώρα είναι μεγάλο αρχίδι.

Πη: Ρε Κική να σε ρωτήσω κάτι?

Κι: Ναι .

Πη: Εσύ δεν φοβοσουν τα αεροπλάνα ?

Κι: Ναι

Πη: Τώρα γιατί είσαι τόσο ψύχραιμη?

Κι: Ποιος το χεζει τώρα το αεροπλάνο έχω αλλά προβλήματα εγώ τώρα .
Και τι μου το θύμησες τώρα αυτό είχα ξεχάσει ότι είμαι σε αεροπλάνο.

Σο: πως γίνετε αυτό?

Κι: Σε αεροπλάνο γνώρισα τον μαλακά ( κλαψουριζω)

Σο: Γαμω Πηνελόπη μπορείς να μην της μιλάς. Τουλάχιστον μέχρι να φτάσουμε.

Πη: Με δουλεύεις μετά την Αλεξανδρούπολη έχουμε μια ώρα ακόμα δρόμο με αμάξι για Ξάνθη.

Σο: Δεν πειράζει βάλε ακουστικά και κοιμήσου. Τουλάχιστον να το βουλώσει η ηλίθια.

Κι: Εεε είμαι εδώ ξέρετε και ακούω.

Σο&Πη: Σκάσε εσυ ( λένε και η δύο ταυτόχρονα)

Κι: Φίλες να σου τύχουν.

Μετά από ώρες που φτάσαμε στην Ξάνθη τα κορίτσια είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό γιατί η Ξάνθη είναι πολύ ωραία μπαίνουμε στην γειτονιά της γιαγιάς μου την οποία δεν είχα ενημερώσει πως θα πάω για να της κάνω έκπληξη.

Μπαίνω στην αυλή και με βλέπουν τα ξαδερφακια μου και αρχίζουν να φωνάξουν " γιαγιά η Κική ήρθε η Κική"
Βγαίνει η γιαγιά και με το που με βλέπει τρέχει σε εμένα οπως και ο παππούς ( μπορείς να είναι μεγάλη αλλά αν τους δείτε θα νομίζετε πως είναι γονείς μου Όχι η γιαγιά μου και ο παππούς μου ).

Για: Τι κάνεις κορίτσι μου ?

Κι: Καλά ήρθα να μείνω εδώ με κάτι φίλες μου.

Για: Ώραια περάστε ( με το που μπαίνω μέσα έρχεται και ο θείος μου και με αγκαλιάζει το ίδιο και η θεία μου )

Μετά από ώρες συζητήσεις 😫😫

Για: Θα μείνετε στο κάτω σπίτι.