Η Οχταδα

38

1 μήνας μετά

Katerina's pov

Έχει περάσει ένας μήνας και ο Αχιλλέας ούτε έρχετε σπίτι μου και ούτε μου μιλάει κάθε φορά που κάνω κίνηση να του μιλήσω μου μιλάει απότομα δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει πάθει.

Ειναι απόγευμα και έχουμε μαζευτεί στο σπίτι της Κικής .

Κα: Κορίτσια δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει πάθει .

Πη: Ρε Κατερίνα τι σε νοιάζει τόσο Αφού εσύ δεν ήθελες πολλά πάρε δώσε μαζί του.

Κι: Ρε Κατερίνα μου μήπως σου αρέσει?

Μα: Εγώ πιστεύω πως τον έχεις ερωτευτεί.

Κα: Να σας πω την αλήθεια δεν ξέρω..

Σο: Ναι ρε αγάπη μου αλλά κάτσε λίγο και σκέψου τελικά τι νιώθεις.

Αν: Γιατί μας έχεις μπερδέψει όλους.

Κα: Δεν ξέρω απλά θέλω να μου μιλάει δεν μπορώ μου λείπει..μου λείπει που με πείραζε και που τον πείραζα τρελαίνομαι που δεν θέλει να μου μιλάει βασικά ούτε να με βλέπει δεν θέλει το βλέπω στο βλέμμα του κάθε φορά που πάω να του μιλήσω και με κοιτάει με μίσος και δεν ξέρω το γιατί τι του έκανα και δεν θέλει να με βλέπει ούτε ζωγραφιστει ( έλεγα και τα μάτια μου έτρεχαν ποτάμι)

Κι: Κατερίνα μου με αυτά που είπες εγώ συμπέρανα ότι τον αγαπάς.

Χρι: Και εγώ.

Κι: Εγώ στην θέση σου θα πήγαινα να τον βρω. ( Την διέκοψα)

Κα: Μα δεν θέλει Ούτε να με δει.

Κι: Δεν με άφησες να ολοκληρώσω θα πήγαινα να τον βρω και να του πω αυτά που νιώθω θα του έλεγα πως τον αγαπώ και μετά από εκεί και πέρα αν δεν θέλει τουλάχιστον θα το γνώριζα και θα προσπαθούσα μετά να συνεχίσω την ζωή μου.

Κα: Δηλαδή μου λες να πάω να τον βρω και να του πω αυτό που νιώθω.

Μα: Ναι ρε γαμωτο αυτό σου λέει ( φώναξε)

Κα: Σίγουρα?  Φοβάμαι μήπως μου πει Όχι και πεσω σε κατάθλιψη.

Πη: Θα σε πάμε σε ψυχολόγο όμως πήγαινε ( μου απάντησε με ειρωνεία)

Σο: Άντε κοπέλα μου γιατί μας γκαστρωσες.

Κα: Πάω ( είπα αποφασιστικά Αφού σηκώθηκα από την θέση μου και χτύπησα το χέρι μου στο τραπέζι)

Ιω: Άντε γιατί θα γεννήσω πριν την ώρα μου όπως το βλέπω.

Κι: Πάμε θα σε πετάξω εγώ.