Aslı bu olaylardan sonra ne diyeceğini bilemedi.ama öykü ısrarla aslıya niye sustun deyince asli ne cevap versem diye durdu ama ne care ki... agizini bile acamadı ama öykü anlatmaya devam etti...Ben hiç bir kere bile ,acımı, paylaşmayı sevmem siz bana neden diye soracaksınız ama acıyı çekmeyen kisiler bilmez ki.. hani bir arkadaşına yada ailene dertini anlatmak istersin ya sanki biri seni o an durduruyor hiç bişe söyleyemiyorsun öylece dona kaliyosun cekdigin aci yine sana kalıyo..Ama öyle bisey var ki üzüldüğünü aci cekdigini sanki kimseye anlatamıyosun yada anlamak istemiyorlar herşeyi unutiyim istiyosun ama kader sanki unutma diyor hiç bisey bitmedi diyo o zaman o engel yine beşinde kalıyo ve hayata ben yine küsüyorum hiç bir zaman şansım bile olmadı ya da kaderim ne biliym bir saniye yüzüm hic gülmedi bu hayata benim, hayatımda neden insanlara güvenim kalamadı ki sanki ölü bir insandan farkım, bile yok mevlananin bir sözü vardır ya kalp kırmak kabe yıkmak demektir ya o kalp kıralı ömürler gidiyse haberiniz yok ki asli bide bana hayat yaşa diyorsun olmayan hayatı ben nasil yaşayım öykü böyle söyleyince aslının kalbine sanki bir yumruk sıkıştı sanki patlayim cikacak ama bir türlü çıkarmıyor asıl mesele aslının karın ağrısı ne acaba ....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACI BIR HAYAT ÖYKÜSÜ
PertualanganAci bir hayat öyküsü öykü karakteri çektiği acıları anlatmaktadır