CHAPTER 2 : Sparkshit

23 0 0
                                    

"♪♪ Tiptoe through the window

By the window, that is where I'll be

Come tiptoe through the tulips with me ♫♫"  

SNOOZE. 5 minutes.

"♪♪ Tiptoe through the window

By the window, that is where I'll be

Come tiptoe through the tulips with me ♫♫"  

SNOOZE. 5 minutes

"♪♪ Tiptoe through the window

By the windo--------------------♯♯"  PISTIIIIIIII!!!

Anong oras na ba? 7:20 palang naman. Alarm clock huhuhu ano bang problema at pati ako pinapahirapan mo? 7:20 pa lang na--------------- (´⊙ω⊙')!

7:20 na???????????????? MOTHER anemic. Late na ko. 

"Number 1, It is an enzyme that converts pepsinogen to pepsin. It is an enzyme that converts---"

"Good morning Sir"

*glare* " Mownings awe goodt only to eawly biwds, well I guess you'we not a biwd. That explains youw tawdiness, you'we still eawly fow the nextttt class" nakakainis talaga ang accent ng korni at jejemon na prof na to.

(TRANSLATION: "Mornings are good only to early birds, well I guess you're not a bird. That explains your tardiness, You're still early for the next class")

Sayang-sayang tumawa lahat ng classmates ko, yung iba kunyare naintindihan para makasipsip. Yung iba nangongopya, kunyare tumatawa.

"Grabe 2 minutes lang akong late." bulong ko. Ang sarap ipasok sa bote ng coke tong professor na to.

"Saying something?" *ultimate glare, nakakamatay, nakakatae at nakakaanemia'ng glare*

"None, sir"

"Okay, sit down. Number tsu! It is an enzyme that.. blah blah blah"

"Psst..Psst...." tumayo lahat ng balahibo ko at ang galing sa lamayan na kulot at patay na buhok ko. wag mong sabihing pati dito. Shhhh.. wala akong pakialam kung multo ka, papatayin ulit kita pag bumagsak ako sa quiz na to dahil sa ingay mo.

"Psst.. number 1 Hydrochloric Acid sulat mo na" nagpipilit na bulong ng gasgas na boses sa likod. Naawa ako ng 1x10 raise to negative 10..

huh? *sulat suulat*

"number 2 lipase, number 3 amylase"
bulong ng lalaking boses sa likod ko. Teka kelan pa ako nagkaroon ng katabi sa likod?

"Shut your holes or I'll kill you. I know the answer, thank you ok?" bulong ko dahil nasusuka na ako sa pressure at ayoko ng napeprepressure. Ayoko din na may kumukublit at sumisipa ng upuan ko.

"Number Fo! It is an enzyme.. blah blah ( medyo nagaambisyon ang professor ko na to na taga britanya siya, pagpasensyahan niyo na.) -----"

"Pep--sin ang sag----" bulong na ikinahighblood ko. Nawawala focus ko. 

"TAMA NA. ALAM KO ANG SAGOT OKAY, now will you please leave me alone! GET LOST!"

tumingin ang lahat sa akin. Napalakas boses ko. at napatahimik yung bumubulong sa likod ko.

"Ms. Ramos, We'll see each other at the Dean's Office" good, gracious.

Stupid VirusTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon