Άγιος Ερκοντίσιος ο Τοσίμπας και μερικά ποστ-ιτ

202 24 37
                                    

Μπαίνω στο ασανσέρ της πολυκατοικίας και πατώ το κουμπί με τον αριθμό τέσσερα. Πλησιάζω τον καθρέπτη και βγάζω την μάσκαρα. Το χαρακτηριστικό κλινγκ ακούγεται και η πόρτα του ασανσέρ ανοίγει. Μια στρουμπουλή κυρία μαζί με το στρουμπουλό παιδί της μπαίνουν μέσα και με κάνουν χαλκομανία.

Άου! Η μάσκαρα μπαίνει μέσα στο μάτι μου όταν η παχουλοκομψή κυρία κουνιέται για να βολευτεί. Ψιτ μαντάμ άνθρωπος εδώ!

"Ιιιιι δώστο ΜΟΥΥΥΥΥ!!!",τσιρίζει το κοριτσάκι και δείχνει τη μάσκαρα μου.

Κουμπώνω την μάσκαρα και πάω να την βάλω στην τσάντα  μου για να την προστατέψω από το μικρό πιράνχας.

"Μαμαααααά!",κλαίει το μικρό μηξιάρικο παιδί του Οβελίξ.

"Δώσε της αυτό που κρατάς. Να παίξει θέλει.",μου λέει η κοκοροκέφαλη γυναίκα του Οβελίξ.

Άκου τι λέει ρε το παχύδερμο! Είδε ότι αυτό που κρατάω είναι μάσκαρα και όχι πόσκα;!

"Και πρέπει να παίξει με την μάσκαρα ΜΟΥ, αξίας ΠΑΝΩ από 35 ευρώ;;;!!!",της φωνάζω κουνώντας την πανάκριβη μάσκαρα μου μπροστά στη φάτσα μπουγάτσα της.

"Μαμααααά δεν μου το δίνει και εγώ θα κλαίω για πάντααααα.",ουρλιάζει το μικροσκοπικό τέρας.

"Κοπέλα μου κάνε της την χάρη για να σταματήσει να κλαίει το πουλάκι μου.",με παρακαλά η ξαδέλφη του Πολύφημου.

Ποιο πουλάκι μαρή μπουλντόζα;! Έτσι είναι τα πουλάκια;;;

Αρχίζω και της φωνάζω ενώ προσπαθώ να αναπνεύσω συγχρόνως, γιατί χέι παιδιά μην ξεχνάτε με έχει στριμώξει στη γωνία του ασανσέρ!

Οι πόρτες του ασανσέρ ανοίγουν την κατάλληλη στιγμή και τα μαμούθ βγαίνουν έξω αφήνοντας μου χώρο και την άδεια να εισπνεύσω....... οξυγόνο. Αχ οξυγόνο πόσο μου έλειψες....

Οι πόρτες ανοίγουν άλλη μια φορά και βγαίνω στο διάδρομο του ορόφου. Χτυπώ το κουδούνι στο ιατρείο του οφθαλμίατρου (και όχι δεν ήρθα να βάλω στη θέση του το μάτι που έβγαλα πριν με την μάσκαρα) και η κουστουμαρισμένη κοκκινομάλλα γραμματέας του μου ανοίγει. Πηγαίνω στο χώρο αναμονής και σωριάζομαι σε έναν καναπέ.

"Συγγνώμη δεσποινίς, έχετε κάποιο ραντεβού;",με ρωτά ευγενικά η κοπέλα και κάθεται πίσω από μια στοίβα με χαρτιά και κιτρινοπρασινοροζουλιά ποστ-ιτ. Κάπου εκεί κρυμμένο θα πρέπει να είναι και το γραφείο. Αλλά ποιος κάθεται να το ξεθάψει;

Απόρρητος αριθμός [ᴘ.ɴ]Where stories live. Discover now