ANTR 9

16.2K 371 4
  • Dedicated kay Ann Vios
                                    

JP POV

Di ko talaga mapipigilan ang aking sarili na magalit kanina,..Sa tuwing makikita ko kanyang mukha bumabalik ang lahat ng alaala na pilit kong kinalimutan..Sa subrang galit ko di ko naisip na nasa tabi at nanunuod lang si Kath. 

Maris is my EX-GIRLFRIEND  when i was in US. Si Maris na inakala kung pagiging masaya kami pag pinakasalan ko siya.Ngunit ng bago ang lahat ng mas pinili niya ang kanyang career kaysa sakin..Akala ko noon na ako ang pipiliin niya dahil malapit na ang aming magpapakasal ngunit nagkakamali ako. Mas pinili niya ang opportunity na binigay sa kanya kaysa sa akin... Ang mas masakit ba yung na laman mo na  mas pinili nya ang kanyang pangarap kaysa sa  kanyang sariling anak...

FLASHBACK>>>

"Im sorry JP  but i need this break..Matagal ko ng hinintay ito. Alam mo naman siguro na noon ko pa ito ina asam-asam  at pinangarap. " Maris is a model  kaya na man once or twice a week lang kami magkikita.Busy kami sa  bawat trabaho namin.

Laking gulat ko nalang ng tumawag siya para ipa-cancel ang wedding namin at nagpapaalam na aalis sya patungong Paris para sa kanyang inaasam na big break ng kanyang career.

"But Maris malapit na ang kasal natin...3 months nalang at kasal na tayo...maibibigay ko na man ang lahat sayo eh,,..you dont need to go at magtrabaho." pakikiusap ko sa kanya.

"Pwede na mag ipa-cancel muna natin ang ating kasal sa pagbalik ko nalang tayo magpapakasal besides 3 years lang naman ang kontrata ko dito eh. Sige na payagan mo na ako. " Nagsumamong sabi nya sakin.

"My God,Maris naririnig mo ba ang sinasabi mo...3 years lang?3 years kang mawawala tapos  parang okay lang sayo...Gaano ba kahalaga ang puny!t@ng break na yan.." di ko mapigilan ang sarili ko na magmura.

"Alam mo na man na matagal kong hinintay ito diba?. This is my chance to make my dream come true. Bakit ko pa ba babaliwalain. Tinatinatanong mo ako kung gaano ka halaga ang break nato. Ngayon sagutin kita mahalaga ito...kaya kong mawala ang lahat para lang dito. Kaya kung kalimutan  lahat para lamang dito. Naiintindihan mo."sigaw na sabi niya sa kin.

She turn her back at me and a weeks later i got a new na umalis na sya patungong Paris.At sa panahon ring iyon nalaman kung nagpa-abort siya sa aming magiging anak sana.

At that moment galit ako sa kanya dahil iniwan niya ako at ang mas masama pa yung pinatay niya ang sarili niyang anak. Galit rin ako sa sarili ko dahil wala  man lang akong nagawa noong mga panahon na dapat prenotekahan ko ang aking anak. Na sana buhay siya hanggang ngayon.

Subrang sakit ang naramdaman ko ng panahon na iyon. Oo mapapatawad ko siya sa pag-iwan at pinili niya ang kanyang pangarap ngunit ang pagkawala ng aking anak ang di ko maaring malimutan at mapatawad sya.

Its take a year for me para makalimutan ang pagkawala ng anak ko...Call me  a gay...but i dont care...wala akong paki. Dahil kung mawalan ka ng isang bagay o tao na mahal mo doon mo lang maramdaman ang tunay na sakit na mawalan.

 At ngayon bumalik sya at sasabihin nyang sorry at gusto nyang bumalik sa buhay ko...

Shit,, Ngunit di ko pa kayang nagpatawad ngayon. Aaminin ko na hanggang ngayon maganda parin siya. She like a goodess ngunit isang mamatay tao. Magsisi man sya pero di na maibabalik ang buhay na na wala.

Halos 5 years kaming di nagkita kaya na man ng nagkita kami sa isang Chinese Restaurant na pinagkainan na min ni Kath di  ko mabigilaNG magulat sa kanya. Oo,aaminin ko  na nagagandahan ako sa kanya...

Five years ang lumipas ngunit  di ko paarin malilimutan ang anak ko. Na sana kung di sya pinakuha eh di sana malaki na rin siya.

Di ako nakapagsalita dahil sa gulat ng nakita ko sya..Nakapagsalita lang ako when kath tried to distract us. When kath was crying habang nakikinig sa mga sinasabi ni Maris.

Five years  past but still i can feel the pain.Right at that moment when i saw her i feel the pain that i felt  before.Na sa subrang sakit gusto kung manungtok at sumigaw ngunit di pwede..Si KATH...Si kath at ang magiging mga anak namin ang tanging dahilan kung bakit ko piniling umayos at di magalit.

In five months naming magkasama ni Kath lahat ginawa ko para di siya mainip at magiging masaya sa piling ko.I dont want to feel the same pain I felt when Maris choose to walk out to my life.I tried my  best to protect my Kath and my babies because i dont want to feel the same pain of losing another baby.Di ko gustong mawalan ulit ako ng anak..at matulad sila sa kanilang kapatid.

Kaya na man ginawa ko lahat-lahat para ma protektahan ko sila.Okay lang magiging OA.basta alam kung okay lang sila.

Alam kong nagtataka si Kath kung bakit ako nagkaganoon...NGUNIT sana naiintindihan niya rin ako.Gusto kung sabihin sa kanya lahat-lahat ngunit di pa ako handa...

_____________________________________________________________________________________________________________-

KINABUKASAN

KATH POV

 I open my eyes at nagulat ako ng nakangiting JP MORGAN ang nakita ko.

"Good Morning..Breakfast in bed "nakangiti paring sabi niya.

"Di ka na galit?"tanong ko...di na nga siya galit...Natural dahil naka ngiti na siya ngayon.

"Sorry kahapon"

"Okay lang naman di ko man alam ang buong kwento ngunit alam kung alam mo na dadating ang panahon na mapapatawad mo0 rin siya di man ngayon ngunit dadating rin yun.."nakangiti ko sabi sa kanya.

He just smile and said..

"kain na tayo.Nasa Terrace ang ating pagkain..haliu ka na baka lumamig na iyon.Let's go"sabi niya sabay alalay sa gin patungong Terrace  ng kwarto na min..

Ntatakam ako sa pagkain na hinanda niya sa kin..

"Ikaw ba ang nag luto?"tanong ko sa kanya habang inalalayan niya akong umupo.

"Yes...gusto ko kasing makabawi sayo.."siya na man ang umupo at nagsimulang na akong kumain...tumingin muna siya sa kin bago kumain na rin.

"Ang sarap talaga"sabi ko habang puno ang bibig ko sa pagkain..Di tuloy ako makaayos magsalita...habang siya ay tuwa habang nakatingin sakin..

"Ang kulit mo talaga...sige taposin mo muna ang pagkain mo bago magsalita"parang bata lang niya akong inutusan...

Naparami ako ng kain kaya naman halos di ko na paigalaw ang aking katawan dahil sa kabusugan..buti nalang si JP ang nagligpit sa  pinagkainan na min.habang si JP ay umalis muna para i hatid ang aming pinagkainan sa kusina..

____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

ENJOY READING,....

PLEASE TROP YOUR COMMENTS AND VOTE...

SORRY FOR TYPOS,ERRORS AND GRAMMARS..

PAKI.CORRECT NA LANG SA SPELLING...HINA KO SA SPELLING EH...HAHAHA..

ANGELOUSZ0117

>>>isipin nyo nalang na si Jp Morgan yun nasa picture side ni Kath..

Salamat...

Enjoy reading..

A Night To Remember(COMPLETE😀😀)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon