Laundry Woman of the Arrogant

Chapter 8: First Day

Kanina pa ang uwian namin pero dumeretso ako sa bahay dahil kinuha ko ang iba kong damit

Andito ako ngayon sa labas ng bahay nina Mr. and Mrs. Weinstein

Ding... Dong...

Ding... Don...

Mag dodoorbell pa sana ulit ako kaso lumbas na si Ford
Sa sobrang malas ko pa nga naman bakit sya pa ang sasalubong sakin

"Hi iya"

Nang aasar syang ngumiti sakin

Imbis na pasalamatan ko sya dahil binuksan nya ang gate dumiretso deretso nalang ako ayoko makipag talo sakanya ngayon

Andito ako ngayon naka upo sa sofa

"Bat ngayon kalang iya kanina pa kita inaantay? "

Napairap nalang ako dahil naiinis ako sa nag sasalita

"Magandang gabi po Mrs. Weinstein "

Magalang na bati ko

"oh ija kanina ka pa ba dyan? Ford bat di mo man lang tinawag? "

Ibinaling ni Mrs. Weinstein ang tingin nya sa anak nya

"Ah kararating ko lang po"

Pag sabat ko sa usapan nila

"Halika sabayan mo kami sa pag kain iya"

Anyaya ni Mrs.Weinstein

"Naku hindi na po kumain napo ako bago umalis sa bahay"

Pag sisinungaling ko

"Masama tanggihan ang grasya"

Napabaling ang tingin ko sa sumabat na si Ford

"Momyyyy who is she? "

Napalingon ako sa batang babae na mukang pitong taon sa hula ko

"Ah she is your new nanny and our laundry woman"

Pag papaliwanag ni Mrs.Weinstein

Nginitian ko yung bata at yumuko para maging kapantay nya pero imbis na ngitian nya din ako tinarayan nya ako

'lintek kang bata ka'

Halos sabunutan ko yung bata sa isip ko dahil halatang maldita ito

"She's not pretty like me and I don't want her"

Maarting sabi ng bata

'ayaw ko rin sayo!'

"HAHAHAHAHAHA"

halos makapatay ako ng marinig ko ang sobrang lakas ng tawa ni Ford

"Wag ka mag alala baby ciela mas maganda ka dyan"

"Yah i know"

"Manang mana sa kuya"

Bulong ko sa sarili ko

"Are you saying something? "

Sabay na tanong ng mag kapatid

"Ah wala"

Tipid kong sagot

Nakakinis tong mag kapatid nato di ko alam kung pano ko pakikisamahan to napaka yabang di ko alam kung san sila pareho nag mana yung magulang naman nila ay mga humble

Sumunod na ako sa kanila at pinaupo ako nila Mr. And Mrs. Weinstein sa tapat ni Ford habang kumakain

"Sakto yung simula mo Iya isang linggo kayong walang pasok ngayon kaya maalagaan mo si ciela"

Pag uumpisa ni Ms. Weinstein

"Why where are you going? "

Takang tanong ni Ford

"We're going to africa irerescue namin yung nasalanta ng bagyo dun last month"

Sagot naman ng tatay nila

Na-O-op na ako sakanila wala akong masabi maski anong letra o salita

"Oo nga pala Iya san ka ng aaral"

Napatingin ako kay Mrs. Weinstein

"We're schoolmate"

Pag sabat ni Ford

"Oh that's nice hindi kana mahihirapang mag sundo kay ciela"

Nakangiting sabi ni Mr.Leonard

"Ah oo nga po ih"

Sa wakas wala naring sumabat naka pag salita na rin ako

Pag katapos naming kumain ay itinuro na nila ang magiging kwarto namangha nalang ako dahil hindi ito ordinaryong kwarto para sa mga katulong may isang malaking kama at kumpleto na lahat ng gamit kaso sa kinamalasmalasan katapat nito ang kwarto ni Ford

Masasabi ko talagang sobrang laki ng bahay nila at sobrang ayos matatakot ka na makasira ng mga gamit nila dahil alam mong mamahalin

Napag desisyunan ko nang matulog wala naman kami pasok bukas pero maaga akong mag lalaba dahil bukas narin aalis ang magulang nila Ford