Badboy (B-Brave)

Hoofdstuk 17

~samuel

Dit is onze laatste dag want vanavond gaan we weer terug naar huis, Ik besluit om maar alvast in te gaan pakken. Ik kijk naar mezelf en zie dat ik al wel een bruin kleurtje heb gekregen. "Lekker bezig" zegt emma die de kamer in komt lopen. "ik heb ook al jou spullen ingepakt" zeg ik. "dankje" zegt ze terwijl ze me zoent. "wat wil je vanmiddag nog gaan doen?" vraag ik. "gewoon naar het strand ofzo" zegt ze. "dan doen we dat" zeg ik. Ik pak een luchtbed en neem de handdoeken mee en emma doet even een bikini aan en ik had al een zwembroek aan want het is echt veel te warm buiten. "we kunnen gaan" zegt emma. We lopen richting het strand en zoeken daar een plekje, het is half in de schaduw van de boom en half in de zon. Emma is al heel bruin maar die gaat alsnog in de zon liggen. Ik had expres 1 luchtbed meegenomen zodat emma wel bij mij moest liggen, wat ben ik ook weer slim. Ik lees zelf een boek en zit op mijn iphone en emma zit een leesboek te lezen. Emma zit op het randje van het luchtbed, ik til haar op en ren keihard met haar naar de zee. "samuel!!!" roept ze, maar voordat ze verder kan praten ligt ze al kopje onder. "alsjebliefft" zeg ik. "Je hebt geluk dat mn haar niet moeilijk is" zegt ze. "ik ken je te goed schat" zeg ik. "wat is mijn code op mijn iphone?" vraagt ze. "pizza, duh" zeg ik. "Hoe weet je dat?" vraagt ze. "kijk maar eens op twitter, ik heb hele lieve tweets verstuurd" zeg ik. Ze rolt met haar ogen. We gaan nog met een boot die midden op de zee stopt en dan kan je daar snorkelen. We hadden een onderwatercamera meegenomen en we maakten echt van die droge humor foto's. Al snel moeten we weer terug naar het hotel en dan pakken we de koffers en gaan we naar het vliegveld. Ik had geregeld dat emma en ik in een ander vliegtuig zaten als Jason. Ik had 2 stoelen in de business class gereseveerd dus we reizen lekker luxe. We kijken samen de film "dear john" en als de film is afgelopen zie ik emma huilen. "baby, don't cry" zeg ik. Ze veegt haar tranen weg en glimlacht naar me. "I'm not" zegt ze zelfverzekerd. We komen aan op schiphol en eerst moeten we weer langs de douane maar deze keer gaat het veel beter omdat emma zo'n lief gezichtje heeft en dan lijk ik ook aardig. Maar de afgelopen week ben ik wel wat veranderd, toen ik emma thuisbracht nadat haar vader was vermoord had ik opeens veel medelijden en nu probeer ik haar gelukkig te maken en ik wil haar nooit meer zo zien als die nacht. Ze was zo in shock dat ze zelfs niet huilde, ze keek alleen maar voor zich. We gaan met de auto naar mijn huis en ik doe de deur open. "Je hebt echt een mooi huis" zegt enma. "dankjewel" zeg ik terwijl ik haar zoen.

_____________________________

Voor het volgende hoofdstuk 5 votes en 2 reacties x