"ဒါ ဘာေတြလဲ"
မ်က္စိေ႐ွ႕က အိတ္ႀကီးအိတ္ငယ္ကို ေဝ့ဝဲျကည့္ရင္း ေမးလာတဲ့ Zhan Ge။ တအံ့တဩျဖစ္ေနပံုလည္းရသည္။ ခင္လာတာ တစ္ႏွစ္... အင္း တစ္ႏွစ္ျပည့္ခါနီးၿပီဆိုေပမယ့္ Geတစ္ေယာက္ သူ႔ အျပဳအမူေတြမွာ အသားမက်ေသးေပ။တစ္ခုခုဆို သူ႔မွာ တအံ့တဩႏွင့္။
အခုလည္း တအံ့တဩနဲ႔ေမးလာတဲ့ Geေၾကာင့္ လက္ထဲက အိတ္ေတြကို လႈပ္ယမ္းျပၿပီး တအံ့တဩျဖစ္ေနဆျဲဖစ္တဲ့ Geလက္ကိုဆြဲကာ အိတ္ေတြ ထည့္ေပးလိုက္ရင္း
"Ge အတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္"
အခုေခတ္စားေနသည့္ Suprise မုန္႔ဗူးေတြဆိုတာထက္ အဆ တစ္ရာပိုသည့္ သူ႔လက္ထဲက မုန္႔ထုပ္ေတြ။အမ်ိဳးအစားစံု၊ အရြယ္အစားစံုလွသည္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ေခ်ာကလက္ေတြ.... ေနာက္ Ge ႀကိဳက္တတ္သည့္ အသင့္စားအသားျပား အရသာမ်ိဳးစံု၊ တံဆိပ္မ်ိဳးစံု။
"ဒါေတြက ငါတစ္ေယာက္တည္းအတြက္"
စားေစခ်င္လို႔ ဝယ္လာေပးသည့္ ဒီေကာင့္မ်က္ႏွာကိုမွမေထာက္ တျခားသူေတြအေပၚဆို ေစတနာေတြ ေရစီးကမ္းၿပိဳလိုက္တတ္သည့္ Zhan Ge.ဒီေကာင္က တျခားသူေတြကို ေကြၽးမည့္ အစားအေသာက္ကိုပိတ္ပင္တတ္သည့္ ၿပိတၱာ ျဖစ္ရတာပဲ အဖတ္တင္သည္။
"ခင္ဗ်ားက ဘယ္ႏွေယာက္မ်ွေကြၽးခ်င္တာလဲ"
"ငါတစ္ေယာက္တည္း ဆိုေတာ့ နည္းနည္း"
"ကုန္ရင္စား မကုန္ရင္ လႊင့္ပစ္လိုက္"
မကုန္စရာလား? ဒီေလာက္ကေတာ့ တစ္ပတ္ပင္ခံမည္မဟုတ္မွန္း သူသိသည္။ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ဒီေလာက္အမ်ားႀကီး ဝယ္လာေပးမိျခင္းပင္။
ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္လည္း အစားမ်ိဳးစံုစားတတ္သလို တျခားအခ်ိန္ေတြမွာလည္း အစားအေသာက္နဲ႔ ပါးစပ္ မျပတ္တတ္သည့္ Geအေၾကာင္း သူအသိဆံုးပင္။ Ge ကသာ.... ထားပါေတာ့။
"မင္းက လက္ေဆာင္ေတြယူလာေပမယ့္ ငါက ေမြးေန႔ကလည္းေဝးေသး လကုန္ရက္လည္းျဖစ္ေနေတာ့..."
Treat တာ ေနဦးဆိုတဲ့သေဘာ။
"ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မနက္စာေကြၽးဗ်ာ"
စာေရးသည့္အလုပ္ကို စလုပ္ကတည္းက တစ္ေယာက္တည္းေအးေအးေဆးေဆးေနႏိုင္ရန္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ အိမ္ခြဲေနသည့္Ge. သူနဲ႔ ခင္ခဲ့သည့္ေနကစလို႔ ထို ေအးေအးေဆးေဆးဟု စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့သည့္ ေန႔ရက္ေတြဟာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့။
VOUS LISEZ
Adieu
FanfictionAdieu ဆိုေသာ ပန္းကေလး။ Sweet pea လို႔လည္း ေခၚႏိုင္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ အဓိပၸါယ္က "Goodbye" တဲ့... "Say goodbye to someone, you love with a boquet of sweet pea." P.s:Credit and respect to the original owner