MIKNÄTI§

'ßAYAN CAZİBELİ'

@nisagndz16 e ithafen yazıldı.

@bakbirsudaha ya ithafen yazıldı. 
***

Hogwarts muazzam görünüşüyle öğrencilere ev sahipliği yapmaya devam ediyordu. Öğrenciler okul için gerekli malzemelerini almış ve kayıt olma işlemleri tamamlanmıştı. Seçmen şapka gözetiminde gerekli binalarına yerleştirilmiştiler. Profesör Dumbledore'un 'yumulun' komutuyla öğrenciler masalarında duran lezzetleri tatmaya başlamıştılar. Gryffindor, Ravenclaw, Hufflepuff ve Slytherin öğrencileri tanışma evresini geçmiş, yavaş yavaş birbirini tanımıştılar bile. Slytherin öğrencileri muhabbete koyulmuştu. Aralarında saçları hafif dalgalı yana taranmış biri, başını eğmiş yemeğini yemekle meşguldü. Etraftaki sohbet pek te umurunda değildi, üstelik konuşulanları merak bile etmiyordu. Gerçi bu hiçbir öğrencinin ilgisini çekmemişti ta ki onun karşısında oturan bir çocuğun dikkat etmesine kadar. Dayanamayıp meraklı gözlerle sordu:

"Hey, deminden beridir seni izliyorum. Ama konuştuğunu hiç görmedim. Bu binada olmaktan hoşnut değil misin yoksa?"

Biraz yutkunduktan sonra çatalını gayet düzenli bir şekilde tabağının kenarına bırakıp başını kaldırdı. Keskin mavi gözleriyle çocuğu şöyle bir süzdü. Hem geveze hemde ukala çocuğun cezası kesilmeliydi, fakat ilerde ki masadan Dumbledore'un kendisini izlediğini görür görmez yüzüne yapmacık bir tebessüm yerleştirip:

"Ne münasebet, ben Slytherin'e seçilmekten gayet memnunum. Bugün okulun ilk günü ve bu yüzden biraz stresliyim. Sen yalnış görmüşsündür bir daha bak istersen" dedi.

Çocuk aldığı bu cevapla tatmin olmayıp dudağını astı:

"Hiç konuşmadın da, o yüzden sordum. Hey, baksana senin adın Tom Marvolo Riddle'dı öyle değil mi?"

Masanın altında bacaklarını hafif sallayarak sinirini kontrol altında tutmaya çalışıyordu. Tekrar başını kaldırıp donuk bakışlarla ve düz bir çizgiyle:

"Evet, benim adım Tom Marvolo Riddle" dedi.

Kaçamak bakış atarken Dumbledore'un hala kendisini izlediğini görünce çocuğa sırıttı. Yemek merasimi biter bitmez çantasını omuzuna asıp yavaş yavaş kalabalığın içine karıştı. Koridorlar öğrencilerle tıklım tıklım doluydu. Tom hiçbirine çarpmamak için kenardan kenardan yürüyordu. İksir dersi için merdivenlerden aşağı indi. Bu ders zindanda işleniyordu. Şimdiden öğrenciler bu durumdan hayıflanıp söylenmeye başlamıştı bile:

"Bir ders için bu kadar merdiven inmek şart mı? En aşağıda soğuk ve korkunç zindanda İksir dersini işleyene kadar altıma kaçırıyorum."

"Merlin'in kutsal donu. Asıl bunu söylemen şart mıydı? seni ödlek herif."

"Dersi seviyorum lâkin sınıfı değiştirseler daha iyi olur."

Malzemelerin bulunduğu masaya geçip konuşmalarına devam ettiler. Tom karşıdan onlara göz devirerek bakıp başını çevirdi. Bu ders Gryffindor ve Slytherin öğrencileriyle ortaktı. Profesör Slughorn yüzünde hiç eksilmeyen gülüşüyle içeri girdi ve tatlı sesiyle:

"Hoşgeldiniz, hoşgeldiniz çocuklar. Bu sene sizin İksir profesörünüz benim. Adım Horace Slughorn aynı zamanda Slytherin bina başkanıyım. Sizinle çok iyi anlaşacağımıza inanıyorum, başlıyoruz. İlk önce yanık iyileştirme iksiri öğreneceğiz. Önünüzde ki kitaplarınızı açın ve sayfada yazılan malzemeleri kullanarak iksirinizi tamamlayın. Dikkat edin bu macunun rengi turuncu olmalıdır. Eğer rengini tutturamazsanız kimseye puan vermem. Haydi başlayın bakalım."