"Bu sarki kalbimin tek sahibine"
"Ömürlük yarime gönül esime.."
Inanmayacaksiniz ama auan Ruzgarla sahnede sarki soyluyoruz. Sesi acayip güzel..... Hele sahnedeki havasi cok garip. Esimin rüzgar olacagi aklimin ucundan gecmemisti. Ve sarki biter
Kulise gittim
"Senin ne isin var burda kucuk?"
"Ya asil senin ne isin var ayrica ben kucuk degilim senden yanlizca 2 yas kucugum!!"
"Her neyse"
Donup arkasini gitti gicik. Paraya ihtiyacim olmasa kovucamda iste.
"Cok basariliydin"
Atesti yanima gelen.
"Iyi gunler hocam" dedim hocaya onu takmadan.
Arkamdan geldi. "Dusman miyiz? Sanki niye kaciyosun?"
Tabiki aldirmadim.
"Ya konussana hayal."
"Ne?"
"Dusmanmisiz gibi kaciyosun?"
"Sen artik benim hayatimda hic bisey degilsin."
"Ya hayal."
"Ya susarmisin dinlemek falan istemiyorum git kiz arkadasinin yanina hadi ya hadi !"
"Ya biz ay...."
"Off git"
Hemen kosarak bi taksiye bindim eve gittim. Ordan ustumu degistirip yine okula gittim. Giris kapisinda Cansuyu gordum. Atese deli gibi asikti. Bi aralar onu rakip goruyodum. Dolunay hic aklima bile gelmemisti. Neyse iste cansunun yaninda da en yakin arkadasi Ceren var. Yanlarindan gecerken kulak misafiri oldum konusmalarina.
"Kizim ayrilmislar."
"Kim ya"
"Dolunay ve ates kavga ettiler gozumuzun onunde"
Oha ayrilmislar. Eee ne demisler alma mazlumun ahini cikar aheste aheste. Siz benim beddualarimla zaten anca bu kadar cikardiniz. Okulda sacma sapan derslerden sonra. Ciktim yurumeye basladim.
"Mutlu musun?" Bu dolunaydi.
"Ne sacmaliyosun yine ya?"
"Ayrildik mutlu musun"
"Evet gobek atabilirim"
"Allah belani versin"
"A-a bunu sen mi soyluyosun bak simdi beni iyi dinle dolunay! Benim sizin ayrilmanizda bi ilgim yok. Ayrica artik ne halt yerseniz yiyin um-rum-da degil! He bide en yakin arkadasinin asik oldugu cocukla cikan kizin allah belasini versin!"
Biktim bunlardan ya hâla rahat vermiyolar yeter! Neyse ben eve gittim tabi bizim beyefendi yok ortaliktaa oturdum 2 gün sonraki dogum gunum icin liste Yaptim sonrada herkesi teker teker arayip davet ettim. Kutlama bi cafede olcak aksam 8de.
-2 gun sonra-
"HAPPY BIRTHDAY TO YOU!!"
Dogum gunu efsane geciyo. Cok egleniyoruz. Derken Ates kapidan iceri girdi.
Hemen yanina gittim
"Git"
"Ne?"
"Hadi git dedim"
Suruye suruye disari cikardim. Hic bi sekilde partimi bozamazzzz. Herkes hediyelerinide verdi ve olaysiz dagildik. Gece saat 23.30 da eve geldim. Isigi acip anahtari takicaktim ki yerde bi poset gordum. Ruzgarda evde degildi egildim poseti aldim ve actim icinde cok tatli bir hediye paketi vardı. Ustunde de bir not;
"En güzel ömür, pespembe HAYALlerle gecen ömürdür. Iyiki dogdun,mutlu yillar küçük. HER SEY COK GUZEL OLACAK
-Ruzgar"
Inanmiyorum bana hediye mi almis yani ? Hemen actim icinden bi cd cikti. Taktim oynaticiya. O arada da poseti koymak icin arkami dondumki sarki tum odayi sardi -Bu sarki kalbimin tek sahibine...- dondum tv de ruzgarla soyledigimiz sarki oynuyordu inanmiyorum *-*
Kameraya cekmis. Oturdum bastan sona 4-5 kez izledim. Soyle bi gariplik var ki; sarki boyunca gozumu cocuktan almamisim. Ne alakaysa. Neyse bende bekledim tesekkur etmek icin ama gece gelmedi bende, okula gitmeden, belki eve gelir diye not yazdim:
"TESEKKURLER.. HER SEY ICIN"
****Okul Çıkışı****
Artik Atesin yokluğu bende hiç birsey yaratmiyordu.
Ama aklimin takildivi tek bir soru var oda Ruzgarin soyledigi sey "YA ASK DEGİLSE"
gunlerdir bunu düşünüyorum.
O piç herif belkide o kadar güzel oyandiki bana bunu aşk olduğuna inandirdi.
Birden bire korna sesiyle kendime geldim. Yolun hemen karşısına geçtip ve sahile doğru yürudum.
Atesle aramizda ne varsa bu sahilde başlamışti ve buradada son buldu. Artik birbirimiz için yabancudan baska birsey degiliz.
Ne kadardir sahildeyim bilmiyorum ama hava kararmişti. Yanima birisi oturdum. Kafami yana çevirince Ruzgar karşımdaydı.
"Seni neden hep bu sahilde otururken görüyorum küçük"
"Bilmem"
"ama ben biliyorum"
Anlamaz gözlerle ona baktim
"Nedenmis"
"Cünku sana iyi gelecek tek yerin bura olduğunu düşünüyorsun oysa ki yanindakileri etrafındakileri görmüyorsun"
Yanimdaki derken
"Kim bilir belkide veyada kaćmak istiyor olabilirim insanlardan konuşmalarindan"
"Belkide ama galiba bunu zaman gösterecek sana. Hergun buraya gelemenin sebebini zaman ögretecektir belkide"
"Belki"
Denizin kokusunu derin derin içine çektim sanki hiç yetmeyecekmiş gibi. Sanki heran birdaha o kokuyu içime çekemeyecekmişim gibi.
"Teşekur ederim Ruzgar"
İkimizde denize bakiyorduk. Deniz tuhaf aslinda gunduzleri ışıl ışıl geceleri ise ürkütücü ama yinnde gözlerimi denizden ayirmadim.
"Neden "
"Beni tanimamana rağmen yanimdasin ve borčlarimi odedin. Ya peki ben senin borçlarini nasil ödeyeceğim"
Birsey demesini beklemeden oldugum yeredn kaltim. Kulagima kulakliklarimi geçirdim Low İs şarkısıni actim ve kadıköy sokaklarinda dolaştım.
Eve geldiğimde Rüzgar evdeydi ona hiç birsey demeden odama girdim. Ustumu degistirip pijamalarimi giydim ve başımın agrisi icin ağrı kesici alip uyudum
