Baloncuklar.. Yaz festivalinde çılgınlar gibi dans edenlerin üzerine yağdırılan baloncuklar. Bazı tensel temaslar, bazı ürkek bakışlar.. Baloncuklar işte tam bu anlarda pat diye patlıyorlardı.
"Hey! Dünyadan Jaehyeong'a!"
Pat.
"Ha!" Daldığım düşüncelerden bana da uğrayan bir baloncukla uyandırıldım.
"E-efendin, hyung?"
"Fotoğrafımı çeksene?"
Hep aynı şey.. Kameraya bakışlarında bir sürü anlam taşırken hep aynı düşüncelere dalan ben! Asla son bulmayacak bir uğraş, bir mücadele. Gitarını ve penasını sarmaş dolaş oturan Dajoon ve Hajoon hyung'un yanına bırakıp ayaklandı. Pantolnuna yapışan yaprak parçalarını pat pat vurarak temizledi. Her pat o ana biraz daha yaklaşacağımı hissettiriyordu.
Çekmek istemiyordum. Asla onun kameraya, gözlerimin içine bakar gibi bakmasını istemiyordum!
Elini uzattı. Ona doğum gününde hediye aldığım bilekliği hâlâ bileğindeydi. Her seferinde de o elini uzatmaktan vazgeçmiyordu. Sıcak avuç içleri ve nasır tutmuş parmakları avcumu usulca okşadı. Zayıftım. Ne kadar kilo almam için uğraşsa da olmuyordu. Beni yerden kaldırması da bu yüzden zor olmadı.
Biraz ilerledik. Festival alanındaki müzik uğultu haline dönüşene kadar ilerledik.. Sessizdim. Alışmıştı son zamanlardaki sessizliğime. O da katıldı oynadığım oyuna. Arada beyaz saçlarını geri attırdı, arada ellerini kotunun cebine daldırdı.
Bir köprü bulduğumuzda durdu. Etrafına göz gezdirdi ve ardından gözlerime baktı. Gülümseyince çıkan kaz ayakları belirdi. Yeri beğenmişti. O beğendiyse eğer, artık daha anlamlı olacaktı her şey..
Daha bir çekecekti beni içine.
Sonra adeta pat diye gerçekliğe dönecektim.
Siyah olacaktım ben bu gece.
"Telefonum gitar kılıfımda kalmış. Senin ki yanında mı?"
Başımı salladım. Kotumdan telefonuma uzandım. Onunla dolu olan galerime bugün bir yenisi daha eklenecekti. Bilmem kaç defa izleyecektim sonra o fotoğrafı. Kaç defa bakıp kendime acıyacaktım?
"Biliyor musun, aslında Eros da aşık olmuş?"
Ah, bir de o pozları arasında bana anlattığı hikayeler yok muydu! İşte ben onlarla büyümüştüm. Geceleri dinlemediğim hikayeleri böyle zamanlarda onun sayesinde dinlemiştim.
Hem anlatıyor hem poz vermeye devam ediyordu. Yeri geliyor nasıl çıktığına bakmak için yanıma sokuluyor, saçları yanağıma değene kadar yaklaşıyordu. Güzel beyaz tutamlarından yayılan şampuan kokusu zayıf bedenimdeki kalbime iyi gelmiyordu. Hele hangisini sosyal medaya da paylaşması gerektiğini sorduğunda ki ışıltısı beni ona daha çok çekiyordu. Acı kalbimden ruhuma ilerlese de iyi hissettiriyordu.
Çünkü o benim hayatımda yer alıyordu.
Çünkü o asla kaybolmayacaktı.
Söz vermişti..
×××
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
