Hakim; Sanık Kim Haneul' un işlediği bu zalimce ve acımasızca cinayet toplumu olumsuz etkilemiştir. Bu insanlığa karşı işlenmiş bir suçtur. Kurbanlarla yakınlığını, iç güdüsü, yaptıkları ve suçunun sonuncu ve sonraki koşullar, ve raporlar da ki diyer herşeyi göz önünde bulundurursak sanığın idam cezasına çarptırılması gerekiyor ancak sanığın yaşının 18 den küçük olması ve delil yetersizliğinden dolayı geçerli bir delil bulunana kadar davanın ertelenmesine sanığın tutkulu yargılanmasına karar verilmiştir
. İlk önce burdan hızlı çıkacağımı düşünsem de hiç te öyle olmadı 5 sene boyunca geçerli bir delil bekledim... defalarca mahkemeye cikarildim ve her defasında tutuklu yargı- landim. Ne yaptığımı bile bilmezken ceza almam bile çok saçmaydi benim yapmadığım mı kaç kere anlattigimi bile bilmiyorum. Kendi öz aileme neden zarar vereceğimi defalarca söyledim ama hiç bir şekilde bana inanamadılar. Ve onlar yüzünden hayatımın 5 senesini dört duvar arasında geçirdim. Ve her gün o geceyi tekrar tekrar yaşadım ve bunu gerçekten yaşadım. Gerçeklik algim bozulmuştu. Bir gece uyandığımda evimin salonunda olduğumu gördüm ve aynı manzara ile tekrar tekrar tekrar karşılaştım. Sanırım deliriyorum...
29 nisan 2014
23:00
O gece etüt biraz geç bitmişti, etütten çıkıp hızlı bir şekilde eve yürümeye başladım normalde beni babam alırdı ama bugün gelmemişti bir şey olsada arar ve gelemeyeceğini söylerdi. Haber vermeyi unutmuştur diyerek yola koyuldum. Eve bir kaç mahalle kaldığında hava soğumaya ve yağmur yağmaya başlamıştı. Adımlarımı hızlandır dım, eve yağmur başladıktan yarim saat sonra geldim yağmur okadar şiddetli yağıyordu ki eve vardığımda siril siklam dim. Apartmana girdim ve üzerimizdeki suları temizlemek için etegimi çırptım. Evimin olduğu kata merdivenlerden yavaş adımlarla çıktım. Kapının önüne geldigimide anahtarımı çıkarmak için çantama döneceğim sırada kapının zaten açık olduğunu fark ettim. İçerisi zifiri karanlıktı,kapının yanında olan sert bir eşya ile içeriye girdim ve sesizce kapıyı kapattım. Okul dışında ayni zaman da boks da giden biriydim bu yüzden biraz cesaretim vardı. Evin içinde sesiz ve bir o kadarda korkak adımlarla dolaşmaya başladım arkada ki odalarda kimse yoktu adımlarımı biraz hizlandirdim ve salona girdim. Salon na girdiğimde elimde olan eşya sert ve sesli bir sekilde yere düştü. Odanın içinde annem babam ve kız kardeşim kanlar içinde yatıyordu. Koşarak kardeşimin yanına gittim dizlerimin üstüne yere çöktüğünde kardesimin kanı dizlerime bulaştı kafasını yerden kaldırarak dizime koydum. Alnının tam ortasında küçük bir yara vardı ve kan oradan akıyordu. Ne yapacağımı bilmiyordum gömleğinin kurdalesini çıkardım ve kanın aktığı yere yerleştirdim bunu yaparken kirpiklerimde saklanan göz yaslarim birer birer saklandiklariyerden çıkıp kardeşimin yüzüne düşüyordu yüzü buz gibiydi ve elimdeki kurdele kandan sirıl sıklam olmuştu kurdeleyi bir kenara atıp titreyen ellerimle yüzüne dokundum ve hickiriklarim yükselmeye başladı adete çığlık atıyordum susamiyordum ve susmakta istemiyordum. Su an tam orda bende ölmek istiyordum. Onu herzaman kurtaran ben bu sefer yetismemistim bile anlimı kardeşimin alnına yaslayip şiddetli bir şekilde ağlamaya devam ettim. Bir süre sonra onu yerden kaldırarak kafasını boynuma yasladim onu kurtara mistim belki eve gelirken oyalanmasaydim bir ihtimal sadece bir ihtimal onları kurtara bilirdim. Kafasını kaldırıp tekrar yere bıraktım ve annemin yanına gittim. Annemde sarildim ama annem buz gibiydi. Gözlerim kararmaya başım dönmeye ve burnum kanamaya başladı annemi yere yavaşça bıraktım ve geriye çekildim. Odaya soğuk bir hava hakimdi gözlerimi odanın üzerinde gezdirdeikten sonra yere yıkılmadan son bir şey söyleyebilmiştim Lüt-fen Ölmeyin ....
