Zon, zee, alcohol

Hoofdstuk 3

Yara

De bel ging. Ik liep samen met m'n vriendinnen naar het lokaal. Ik had Benthe de hele pauze niet gezien. Waar was ze? Ik keek achterom en zag Benthe alleen lopen. Ik hield mijn pas in.

"Ga maar alvast" zei ik tegen Chantal. Ze zuchtte. Ik negeerde het en liep naar Benthe toe.
"Hoi!" zei ze verlegen. Ik glimlachte. Ze was weer het verlegen meisje.

"Wat hebben we eigenlijk?" vroeg ik om de stilte te verstoren. Ik haat stiltes.

"Engels."

"Ah nee, daar ben ik zo slecht in."

"Moet ik je bijles geven?" ze keek me vragend aan. Bijles? Het klinkt al kut. Maar misschien kan ik dan nog m'n drie ophalen. Jep, ik stond een drie. En het is nog wel een kernvak. Zo ging ik natuurlijk nooit over.

Ik knikte, zonder dat ik erbij nadacht. Dan moet ik met haar mee, en kan ik niet meer naar de stad. Ik keek haar aan. Ik herken het meisje niet meer terug van het pretpark. Ze was veel vrolijker toen. Misschien is ze dat na school ook wel.

"We hebben hier." hoorde ik Benthe nog net zeggen. Ik liep natuurlijk weer verder. Ik glimlachte.

"Yara! Kom hier zitten!" riep Chantal vanaf helemaal achterin. Ik liep achter de Engels docent langs en stak m'n tong uit. We mochten elkaar niet zo. Ik liep naar Chantal toe en omhelsde haar. Ik legde m'n tas op de tafel naast Chantal.

"Waar was je?"

"Bij Benthe."

"Bij dat?"

"Ja, bij dat. En 'dat' heeft ook nog een naam hoor," grinnikte ik. Tara en Chantal gingen zitten. Of ik ging naast hun of ik ging naast Benthe die alleen zat. Ik zuchtte. Waarom gaan die meiden gewoon niet met elkaar om. Benthe is helemaal niet zo nerdie als je denkt.

Ik pakte m'n tas weer en liep voor de tweede keer vandaag al achter de docent langs. Ik hield m'n neus voor de grap dicht. Benthe zag het en moest erom lachen.

"Ja, Benthe. Nog één keer en je gaat er maar uit hoor." zei mevrouw Raaf. Benthe legde zo snel mogelijk haar spullen op de tafel, bang dat ze eruit moest. Ik hoorde Chantal en Tara lachen.

"Eh sorry mevrouw, Benthe lachtte om mij," zei ik grinnikend. Ik glimlachte naar Benthe. Ze keek me blij aan. Natuurlijk neem ik het voor mijn vriendinnen op. Ja, ze is mijn vriendin.

"Hey, ik dacht ik ga naast jou zitten. Je bijt toch niet hè?" grapte ik.

"Stiekem wel, pas maar op." Ik grinnikte.

"Zal ik je anders vandaag bijles geven? Ik heb vandaag wel tijd hoor," ging Benthe door op het eerder besproken onderwerp. Ik dacht na, en kwam tot de conclusie dat ik beter bijles kon nemen dan weer al mijn zakgeld uitgeven aan kleding dat ik helemaal niet nodig had.

"Yara! Kom we gaan naar de stad, ik heb weer kleedgeld!" riep Chantal van achterin de klas.

"Ik kan niet, sorry," riep ik naar achter. Chantal keek me vragend aan. Ik negeerde het maar en concentreerde me voor het eerst in eeuwen op Engels. Die Benthe heeft een goede invloed op mij, poeh. Ik pakte Benthe's hand zodra de bel ging en we renden het lokaal uit.

"Ja, ik kan vanmiddag." maakte ik het vrolijk nog even duidelijk. We renden door de gang om zo snel mogelijk bij de kluisjes te zijn. Voor de drukte, dat was echt een hell. Alsof je door duizenden olifanten wordt platgestampt, en ik ben niet eens een brugger.

"Wordt Chantal niet boos omdat je met mij meegaat?" voreg Benthe onzeker. Ik schudde mijn hoofd.

"Ik mag toch zelf weten wat ik in mijn leven doe," antwoordde ik simpel terwijl ik mijn jas uit mijn kluisje trok. Benthe knikte. Ik liep haar achterna naar haar kluisje.