Kidnap By Him

Epilogue

Epilogue...

" Kailan ang balik mo dito?" Tanong ko kay Kile habang nag uusao kami sa phone.

" I don't know... 2 days pa ako dito ehh... I really miss you". Sabi nya kaya naman pinigilan ko ang ngiti saking mga labi.

" I miss you too. Kamusta ka dyan sa Barcelona?" Tanong ko.

" Not fine..."

" Hmmm? Bakit naman?" Tanong ko.

" Your not here..." Sabi nya.

" Ang oa mo ahh. Kahit naman ako na mimiss na kita. But, work is work". Sagot ko. Nasa barcelona kasi si Kile 1 week na kasi sya doon at parati nya saking sinasabi na gusto nya na raw umuwi. Kahit naman ako, gusto ko na rin syang umuwi pero may importante kasi syang trabaho doon. Tatlong buwan na kami at aaminin kong mas lalo syang naging sweet sakin.

" So... Nasan ka ngayon?" Tanong nya. Mag sasalita na sana ako ng biglang may narnig ako sa phone ko.

" Sir. Miss. Pauline is waiting..." Natahimik ako sa sinabi ng sekretarya ni Kile. Sino si Pauline? Kaano ano nya to.

" I got to go, baby..."

" G-ganon ba? Sino si Pauline?" Tanong ko.

" Kile? Let's go. Marami pa tayong gagawin". Nanginig ang kamay ko ng ibang boses ang narinig ko. Yun ba yung Pauline?

" Baby. I'll call you later". Sabi nya at pinatay ang tawag. Dahan dahan kong ibinaba ang phone ko. Ayoko naman pag isipan ng kung ano si Kile. Pero hindi ko maiwasan. Niloloko nya na ba ako? Wala man lang 'i love you'

~~~

Ilang araw ang lumipas at wala na kaming kuminikasyon ni Kile. Miss na miss ko na sya pero nananaig ang hinala ko. May babae ba sya kaya nya ako hindi nakaka usap?

" Girl, baka naman maging mash potato na yang pagkain mo".

" Ha? Sorry". Sabi ko kay Brina at inilapag ang kutsara na hawak ko. Wala na din akong ganang kumain.

" Alam mo. Bakit hindi mo sya tawagan? O kaya sa secretary nya?"

" Hindi nga pwede. Alam mo naman na busy sya ehh". Sagot ko.

" Hindi pwede? O ayaw mo lang malaman ang pinag hihinalaan mo? Claire. Kung niloloko ka man ni Kile, aba! Hindi lang tampal ang aabutin nya sakin! Baka ihambalos ko ang katawan nya sa sahig". Sabi nya kaya natawa ako. " Pero ito ha. Alamin mo kasi ang totoo. Hindi yung nag aalala ka dyan. Malay mo, nag papakasarap sya doon habang ikaw dito, nag aalala na sa kanya". Sabi ni Brina kaya naman napatigil ako. May tiwala naman ako kay Kile ehh, sa mga babae lang ang hindi.

Maraming nag kakagusto kay Kile at ma swerte na lang siguro ako dahil ako ang nagustuhan nya. May mas magaganda pa sakin na pwede din magustuhan ni Kile. Ayoko naman na mawala sya sakin.

Gabi na rin ng makauwi ako sa apartment ko. Kinuha ko ang susi sa bag ko ng mapatigil ako.

" Wag kang kikilos... Sumama ka samin". Sabi ng lalaking kalikod ko habang may naka turok na kutsilyo sa tagiliran ko.

" K-uya... Please... Wag nyo akong sasaktan..." Sabi ko habang mangiyak ngiyak na. Agad nya akong hinila at ang alam ko na lang ay naka sakay na kami sa van at nilagyan nila ako ng blind fold sa mata habang naka tali naman ang mga kamay ko.

God... Ikaw na po ang bahala sakin. Natatakot ako. Ang bilis ng tibok ng puso ko.

Kile... Tulungan mo ako... Please, I need you... Natatakot na ako.

" Baba! Bilis na!" Singhal pa ng isang lalaki. Hinawakan naman ako sa braso ng lalaki at ipinababa ako. Hindi ko na alam kung nasan kami. Natatakot na ako. Wala akong makita ni ano man.

" Dyan ka lang. Wag kang gagawa ng hindi ko magugustuhan". Sabi nya at narinig ko ang pag sara ng pinto. Pinakiramdaman ko naman ang paligid at agad na tinanggal ang pag kakatali sa braso ko.

" Matanggal ka naman..." Bulong ko habang tinatanggal ang tali sa braso ko. Hindi naman ako nabigo hanggang sa natanggal na yun. Agad ko naman tinanggal ang blind fold sa mga mata ko at doon na ako tuluyang napa tigil.

" Very impressive..."

Napa iyak ako ng sya ang makita ko. Agad ko syang niyakap at nakita ko pa kung papaano sya natawa ng mahina.

" Bakit mo ginawa sakin yun? Alam mo bang takot na takot ako". Sabi ko kay Kile habang umiiyak.

" Sorry baby. Yun lang kasi ang naisip kong paraan ehh". Sabi nya kaya sinkatan ko sya sa braso pero wala naman effect.

" Bwisit ka talaga!" Sabi ko. Bigla syang naging seryoso kaya naman tinitigan ko sya.

" Claire... I know na hindi maganda ang unang pag kikita natin... But for me, your the best thing happened to me... Your the one who makes me happy kahit wala ka naman talagang ginagawa para mapasaya ako. Nung time na nakidnap kita... Napahanga mo ako sa katapangan mo. Ikaw lang ang tanging sumampal sakin..." Sabi nya kaya pareho kaming mahinang natawa.  "Napahanga mo rin ako sa kagandahan mo. That time, papalayain naman talaga kita ehh... But I just can't..."

" Dahil ba isusumbong kita sa pulis?" Tanong ko.

" No... Because I can't get enough of you... Your so damn beautiful... Sa bawat araw na nagdaan I keep falling for you... And I know na mali pero wala ehh. Mahal kita ehh". Sabi nya.
" Kaya, Claire... Will you be my wife?" Sabi nya at doon nag sindihan ang mga ilaw. Nakita ko din na may mga petals at candles na nag kalat at ang pinaka maganda is may naka lagay na ' Will you marry me'

" Yes. Yes". Sabi ko kaya naman agad ko syang niyakap.

" Thank you, thank you..." Sabi nya at paulit ulit akong hinalikan sa labi. It just a peck pero dahil miss na miss you na sya. Agad ko syang hinawakan sa batok at malalim ko syang hinalikan. Nagulat pa sya sa ginawa ko pero kalaunan ay tumugon din sya.

Ito na ata ang pinaka masayang nangyari sakin.

Wait, no.

Ito na ang pinaka masayang nangyari sakin.