တစ်ယောက်ထဲသဝန်တိုရတာအမော

10.4K 968 103
                                    

စာသင္ေနတဲ့တစ္ေလ်ွာက္လံုးလဲရင္ေတြတဒိတ္ဒိတ္ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မွအသက္ရႉေခ်ာင္ပီမွတ္ကာ ကမန္းကတမ္းအထ

"ထယ္ေယာင္း"

"ေအာ္ အင္း ေဂ်ာင္ကု"

"ကြၽန္ေတာ္ကအခုမွေျပာင္းလာတာဆိုေတာ့ေလ ထယ္ေယာင္းတို႔နဲ႔ထမင္းအတူစားလို႔ရလား"

ျပန္ေျပာရန္ပါးစပ္ကဟန္ျပင္ေနတုန္း ဂ်ီမင္မွ

"ရတာေပါ့ သိပ္သိပ္ရတာေပါ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပဲဟာ လာသြားမယ္"

ဒီေစာက္ဝက္ပုဘာေတြႀကံေနျပန္ပီလဲပဲ ငါ့ယုန္ေလးကို အလဲ့ ငါ့ယုန္ေလးတဲ့ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းမင္းလဲေတာ္ေတာ္နန္႔ေနတာ

တစ္ေယာက္ထဲစိတ္ထဲမွာေျပာရင္းတခိခိနဲ႔ျဖစ္ေနတာ မ်က္ႏွာကလဲပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး

"ဟဲ့ ထယ္ေယာင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ ထမင္းမစားဘူးလား မတ္တပ္ႀကီးေဂါက္သြားပီလား"

ဂ်ီမင္ေျပာမွသတိဝင္သည္ ေဂ်ာင္ကုကလဲကြၽန္ေတာ့ကိုေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးၾကည့္လို႔ ရွက္လိုက္တာ

"သြား သြားမယ္ ဗိုက္ဆာေနပီ ျမန္ျမန္လာ"

အေရွ႕ကေနသုတ္ေျခတင္သြားလိုက္ေတာ့သည္ ထမင္းေလးတခါစားရဖို႔လဲတန္းစီေနရတာေျငာင္းလိုက္တာ
မ်က္ႏွာႀကီးရွံုမဲ့ကာ လူတန္းအရွည္ႀကီးကိုေစာင့္ေနရင္း ဂ်ီဟြႏ္ူးဆီမွာသည္းတြားသံ

"အဲ့တာ ဟိုငထယ္ေကာင္ေၾကာင့္ ဘာေတြစိတ္ကူးယဥ္ေနမွန္းမသိဘူး အခုေတာ့ေနာက္က်ပီ"

"ေညာင္းရတဲ့ၾကားထဲနားၿငီးလိုက္တာ"

"ထယ္ထယ္ေလး"

မိန္းကေလးအသံေလးတစ္သံထြက္လာတယ္ ဒီအသံလွည့္မၾကည့္ေတာင္သိတယ္ တတိယႏွစ္ကစီနီယာအမႀကီး မင္ဂ်ီ

"ဟုတ္ကဲ့"

"Aigooo မ်က္ႏွာကလဲစူပုပ္ေနတာပဲ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"

ပါးကိုဆြဲပီးေျပာလာေသာသူမ အဲ့လိုပဲကြၽန္ေတာ့ကိုဆိုကေလးလိုဆက္ဆံတာ အဟဲ ဒါထယ္ထယ္တို႔ဂြင္ပဲေလ

"လူေတြအမ်ားႀကီးေစာင့္ေနရတာ ဗိုက္ကလဲဆာေနပီ ေျခေထာက္လဲေညာင္းေနပီ"

TAE TAE's BUNNY *Completed*Where stories live. Discover now