"Yuamakap ka sa bewang ko para di ka mahulog, dali!" Napaangat ang kilay ko sa sinabi niya
"Why the fuck will I do that?" Gago ba to?
He gripped the handle making the motorcycle to move a bit. I was shocked by the movement. Muntik na akong mahulog dahil sa gulat na ikinatawa lang niya. I punched his back hard na ikinahiyaw niya.
"Would you hold my waist now?" Wala akong nagawa kundi ang humawak sa damit niya bewang.
He suddenly pulled my hand making me hug him. He positioned his hand right in his belly. Saka pinaandar ang motor at nagsimulang lakbayin ang haba ng gabi.
Nakaangkas na kaming dalawa ngayon sa motor ko. He's in front, obviously siya ang magd-drive. Mapilit kasi tong si baguhan, ayaw paawat. Ayaw ko pa sana siyang payagan baka hindi siya marunong damay pa ako kapag gusto niyang magpakamatay.
Tinatangay ng hangin ang buhok ko kahit nakapony-tail ito. Mabilis at matulin ang pagpapatakbo pero hindi ako natatakot sa bilis nito subalit nagbigay ito sa ng kalma sa buong sistema ka.
I'm his backride for now. I have no other choice but to let him drive. Mapilit nga kasi siya. He even threatened me na kapag hindi ko sinunod ang gusto niya? Hinding-hindi niya patatahimikin ang buhay ko, I don't wabt that shit to happen. My mind would go crazy dahil sa sobrang ingay na dulot niya. He even want me to hold his waist while his driving, for safety purposes daw. Wow, as if I'm that dumb to believe that.
Hindi ako pamilyar sa highway na dinadaanan namin. Medyo malayo na ito sa lungsod. Napansin ko rin na minsan lang kaming makatagpo ng mga sasakyan. This place seems so quiet. Madilim ang daan ngunit may mga poste naman, sapat na para magbigay ilaw. Lumalamig na rin hangit buti nalang at nakapagdala ako ng hoodie na jacket.
Saan namn kaya ako dadalhin nito? May tiwala naman ako sa ugok na 'to, pero kung sakali man na may gawin siya sa akin, siya ang lugi. I know how to defend myself very well. Pero mukha namang wala siyang balak na masama.
Hindi nalang ako nagtanong bagkos ay dinama nalang ang ihip ng hangin na humahaplos sa mukha ko. I tighten the grip in his waist, if i won't? I will surely fall. Kaya pala sinabi niyang humawak ako ng mabuti sa bewang niya, sa sobrang bilis ng pagpapatakbo niya ay tila humihiwalay ang kaluluwa ko sa aking katawan.
Napansin ko ang mga tunog ng tila may tubig na rumaragasa at bayolenteng humahampas. Doon ko lang napagtanto na ang dinadaanan naming highway ay kalapit lang ng dagat. Saang lupalop na ba kami nakarating?
The speed eventually slowed down. We stopped at a cliff.
From here I can see the whole ocean's darkness because of the magnificent night. The sky seems so clear and peaceful with those shining stars. Walang pagbabadyang pag-ulan at ang tanging maririnig lang ay ang paghampas ng mga alon mula sa ibaba ng bangin.
Man, what a view!
"Why are we here?" Curiousity filled my thoughts. Bakit nga ba?
"To think.." Wow, he really is weird.
I stayed silent for a while. We went here to think. Maybe about life? Love? School? Any other things. Kahit ano naman doon ay hindi ako interesado.
My life kinda sucks. It's too boring. Yes, we're rich. I get what I want, studied at the most prestigious school in town, halos isang kumpas ng kamay ko ay iba't ibang alalay ang lumalapit sa akin para mapagtuonan lang ang kailangan ko.
At ako? Wala akong pake sa lahat ng 'yon. I wouldn't choose this kind of situation. Oo, lahat ng material na bagay kaya kung bilhin o makuha pero I don't want those materialistic things. I want those priceless gems I failed to have. One of them is happiness. Yun lang naman ang gusto ko. Is that too much to ask?
