OH MY PRETTY BOY!

chapter 10

Moonsier pov

Napakamot naman ito ng matindi sa ulo, ilang linggo narin kasi niyang hindi nasisilip ang locker.

Wala rin palang silbi itong padlock nato ..asar na turan niya sabay tapon ang padlock namay pincode.

Sa loob ng ilang linggo hindi niya nabibisita ang kanyang locker

Sino bang putapeteng nagdadala nitong mga sulat nito? Kalat lang kase, wala naman akong mapapala kung babasihin ko yan hindi naman ako mahilig mag-basa.

Wala ang kanyang kanyang kaibigan na usisahin ito para basahin lang sakanya

Yung totoo? Sino ba kasi laging nasa likod ng mga ito at tila naduduwag? Hindi naman siya mangangain kung sino manlang ang nagpapadala nang mga sulat na iyon

Sus pasulat-sulat pa hindi naman nagpapakita saaken turan nito sa isipan, ano pabang saysay kung nagpapadala ka ng sulat at isa pa hindi biro ang 8years para mag-sulat nang-ganto at itago ang totoong nararamdaman.

May mga tao lang talagang natatakot sa rejections.

Dahil buryong-buryo naman si moonsier sa kanyang mansiyon, napag desisyunan nalang niya itong ilagay sa bag at, basahin nalang pag-uwi

Ni isang papel ay hindi siyang nagtangka buksan para basahin ang mga nilalaman nito, kahit noon pamang matagal ng panahon.

Kaya malaki parin pagkakadismaya ni leowella sa binata.

Oo madalas nitong tinatapon, pero wala parin namang pakielam si leowella mabasa man o hindi moonsier ang mga ipinapadala niyang sulat para dito.

Marami na siyang nagastos para sa binata, araw-araw bumibili ito ng stationary pad namay design para lang ibigay kay moonsier.

Kung tutuusin pwede naman nang-chat thru on facebook dahil may messenger na ngayon.

Ngunit ang sabi niya, mas mabuti daw kung sulat dahil iyon naman daw talaga ang mga kinagawian natin dati para manligaw.

Napag-desisyunan nang-umalis ni moonsier..at umuwi ayaw niya kase abutin ng sobrang gabi lalo na at delikado sa daan.

At baka marape padaw diya

Okay! Masyadong assumera ang bakla naten.

Ngunit sa kinamalas-malasan.

Bakit ngayon pa umulan? Turan nito at tumingin sa langit, walang bituin kaya umuulan.

Goshhhh red head! Bakit hindi ka pumasok! Hindi panaman sanay ito umuwi mag-isa.

Malakas ang ulan at hangin, kaya napagdesisyunan na niyang sumilong sa isang waiting sched na wala namang tao.

May iilang sasakyan ngunit puno nang mga pasahero.

Ay kaloka? Mag hihintay paba ako tumili ang ulan? Ah parang wala nang-ihihinto ito. Para siyang tangang nag-sasalita mag-isa.

Nakakatawang isipin dahil para itong tangang nag-dadasal ito at hinihiling na sana dumating ang knight in shining armor niya.

Ayyyyy! Tili ng isang babae at muntik pa ito madulas , at hindi sa inaasahan si leowella na dumating namay dalang payong at basang-basa ito

Habang umuupo sa kabilang dulo ng mahabang upuan, bale parehas silang nakaupo sa pinaka dulo at sobrang laki ng distansiya.

Napansin naman ata iyon ni leowella kaya dali-dali itong umiwas ng tingin.