OH MY PRETTY BOY!

chapter 4

Third person point of view.

Sa kabilang dako naman si moonsier naman ay nagtataka parin kung sino nanaman ang nag-padala ng sulat sakanyang locker.

Oo ngapala kaya ito ay nabubuksan nakakalimutan niya kasi ito lagyan ng padlock, kahit naman kalimutan nya ito lagyan nang-padlock ay wala namang mawawala sa mga libro niya

Kundi ang mga kapokpokan lang ni moonsier ang nakalagay doon.

Syempre may iilang libro den, tamad kase ang lola niyo mag-bitbit ng mabibigat na gamit.

Sino nanaman kaya naglagay nitong sulat nito? Tanong ni moonsier sa kanyang isipan.

Malalim na ang gabi ngunit nasa school parin sila, para lamang sumilay nang mga nag-mamatchuhang basketball player sa field nila, may court kasi ito.

Kaya pwedeng-pwede mag-basketball, may iilan ding studyante na natira.

Lalo na sa mga iilang building ay ngayon palang pinalabas.

Ansarap naman nang mga fafa dito..talak niya sa . kaibigan niya. Na siRed Head ang baklang may matingkad na may kulay pulang buhok.

Saakin yung naka jersey number 23! .. Sambit ni redhead sa matalik na kaibigan.

Oo iyo na basta saakin si number 69! ..tila na nag-niningning ang mata ni moonsier sa binata.

Ngunit sa hindi nila namamalayan ang oras.

Tara na bakla yari ako kay pudrabels di ako ready mag playlalu sa labas..sambit ni moonsier sa kaibigan na si Read head, masyado ngapalang strikto ang tatay ni moonsier.

Sawakas ay napagdesisyunan narin nilang lumabas mula sa school.

Ngunit sa kabilang banda naman,  ang dalaga naman na si leowella nanganganib na ang buhay.

Kuya maawa po kayo, huwag niyong tatangkain ang buhay ko hindi pa ako nagpapakasal saaking minamahal na si moonsier...pag-mamakaawa sa holdaper akalain niyo yun? Kahit nasa panganib na ito si moonsier parin ang naiisip? Pambihira!

Tama na satsat! Tutuluyan talaga kita kung hindi mo ibibigay ang wallet at selpon mo! ..inis na usal nang-holdaper dahil sa kakahintay.

Nanlaki naman ang mata ng dalaga.

Pakawalan niyo ho muna ako...wika nito

Bilisan mo! Apuradong sabi nang-holdaper.

Anaknang mag-uutos nangalang nagagalit pa. Tila iyon ang sinasabi ng isipin nang-dalaga.

Heto. Abot niya sa 3210 na selpon.

tangina! Seryoso kaba dyan?! Galit na usal ng holdaper.

Mabuti nalang talaga at iniwan niya sa bahay ang iphone X na ipinabili niya sa papsie niya, kaya 3210 ang dala niya para daw iwas panganib.

Ayaw mo? Takhang tanong ng dalaga.

Matalim siyang tinignan ng holdaper.

Gusto naman kaso ayaw mo tangapin kuya! Heto nanga oh! Ibinibigay ko sayo! ..pag-pupumulit itong inabot.

Ay teka diba hinihingi ko wallet ko? Saglit..sambit nito sabay halungkat sa bag niya.

560 lang ang baon ko kuya sayo na iyang 500 ko wala kasi akong pamasahe pauwi eh..paliwanag nito na tila ba ay nag-papatay malisya.

Totoo naman eh 560 nalang ang baon niya, dahil naubos na ang budget niya sa kakalamon lang nang mga kung ano-ano.

At sa kakagastos sa mga walang kwentang bagay na ibinibigay niya kay moonsier.

WALANG KWENTA!  Inis na usal ng holdaper
Bago paman ito makaalis, pasalamat nalanang tayo ni kahit anong galos ay wala si leowella.

Subukan molang mag-sumbong sa pulis! Tutuluyan kita! ..banta nito kay leowella, habang ang dalaga naman ay gulat parin sa nang-yayari ngayon lang niya palang napag-tanto na hinoholdap siya.

Hala holdap?! Gulat na usal nito..at tumakbo nampagkabilis-bilis.

Ang nasa isip niya ngayon kailangan na niyang makauwi, kahit hindi na siya makasakay ay tatakbuhin nalang niya.

Kahit namay man-hole siguro sa kalsada ay hindi niya ito iniisip na baka mahulog siya at walang sumaklolo, basta nalang ay makauwi siya.

Gusto na niya kasing mag-pahinga , gutom at antok ang nararamdaman niya ngayon, at hindi takot.