Who you love

20. Games

Anniversary ng Consunji Empires and because of the said event -everyone in my family is busy. Everyone had their own thing to do. Ako lang yata ang walang ginagawa sa amin dahil ipinaubaya ko na kay Ares ang lahat. I was just sitting comfortably inside my office savoring the light feeling inside my chest. Masaya ako. Hindi ko alam na mag-iiba ng ganito ang pakiramdam ko at iyon ay dahil lang sa umiyak ako.

And I must thank Nina for that. Iniisip ko kung ibang tao ang babasa ng sulat na iyon para sa akin --- will it be the same? Then I realized that I really couldn't imagine that letter being read to me by someone else. I only want Nina. It wouldn't be the same if it was read by Hera or Henrietta or anyone else. Si Nina lang.

Kung iisipin kong maigi -- Nina have sacrificed so much for my daughter. She gave up everything she has juat to give everything that my daughter needs. And I'm so glad that she raised Artie that well.  Hindi ko nga lubusang maisip kapag si Nita nga ang nagpalaki sa anak ko.  Knowing her --- hindi siya katulad ni Nita.Selfish si Nita. Sarili lang niya ang iniisip niya. Patunay iyon nang pag-iwan niya sa anak ko sa kapatid niya para lang sumama sa ibang lalaki. Nina would never do that.

"Hermes, Hera's back. Nasampal na nga ako." Pabagsak na umupo si Ares sa table niya sa loob ng office naming dalawa. Napangisi lang ako habang nakatingin sa kanya. Namumula nga ang pisngi niya. Natatawang tumitig lang ako sa kanya. Alam kong dumating na si Hera - kaninang umaga ay tinawagan niya ako at binati ng "Good morning, asshole, fuck you?!" Alam kong dadanasin ko din ang kapalarang iyon nsa oras na magkita kami ng ate ko. 

"Siya nga pala, hindi tayo magka-team ngayon sa liga. Ka-team ko si Yto, ikaw kay Yvo. You're gonna lose! loser kasi si Yvo - he's stupid." Wika pa ni Ares sa akin. Umiling na lang ako. Every year, we have our annual basketball game kung saan magkaka-team kaming magpipinsan. Si Uncle Adam ang coach namin last year habang si Papa naman sa kabilang team, si Uncle Sancho, wala siyang ginagawa kundi ang maupo sa bleachers at manood sa amin. By his side, nakaupo si Aunt Sheena. I remember the last basketball play we had - Mama was there and she was cheering for us, ka-team ko si Ares noon, nanalo kami and she was sp proud. Ngayon alam kong kahit wala siya, she will be proud of what Hera and Ares had become - alam kong naging sila na ang taong alam ni mama na sila - the best that they can be and I'm going to be that person mama wants me to be. I'll make her proud. 

Tinitingnan ko si Ares. He was texting. Malamang si Bathseeba na naman ang kausap niya.  I smiled. 

"How did it feel?" I asked him. 

"What? What?" Wala sa loob na tanong niya. 

"When you finally let the tears fall. How did it feel?" Tanong ko sa kanya. 

"Free---wait. Hindi naman ako umiyak, Kuya eh!" 

"Gago! Abogado ka pero hindi ka marunong magsinungaling." Namula ang mukha ni Ares. Binato ko siya ng binilot na papel. He made a face. 

"Mas gago ka! Bakit naiyak ka na ba, kuya?" 

"I did." I sighed. "Thanks to Nina. She made it possible for me." 

"Are you in love with her? Baka nakakalimutan mo ang larong sinimulan mo." Paalala niya pa. Ngumisi lang ako. 

"The game is over, Ares. Nina isn't like the other girls I used to fuck. She is very different. She's the mother of my child. That makes her very special."  Ares nodded. 

"You may not realize it now, but the game is over because you have fallen, Hermes." Tudyo ni Ares. Natigilan ako. Inisip ko ang sinabi niya but then I know for a fact that I'm not there yet. i promised myself that I will open my heart for new possibilities, I'll be as open as I could, Magseseryoso na ako pero ang sabihin na nahulog ako kay Nina - it's too early to say. Ayokong pangunahan ang mga bagay.