Cafede oturuyorduk. Aras işim var deyip kaçtı tabi ben asya ve berk kalmıştık. Okuldan, ikisinin aşklarından bahsediyorduk bi an duraksadım. Çok tanıdık bi koku ve ses içimi titretti resmen. Kafamı çevirdim ve gözlerim gördüğümün karşısında irileşti, kalbim yerinden çıkıp uçmak istiyordu sanki. Evet bunu bana onu her gördüğümde, her sesini duyduğumda, kokusunu her hissettiğimde farkında olmadan yaşatan tek insan vardı. Rüzgar. Aşk bu muydu acaba? Hep derler ya aşk zor olanı sevmektir. Aşk acıtır. Gerçi çıkmadan önceki bakışmalar en güzelidir de denir ama.. Şu ana kadar hep ben ona baktığım için tek taraflı bakışma olunca pek iç açıcı olmuyor yani. Rüzgar arkadaşlarıyla bizim 2 masa arkamıza oturmuştu. Biraz fazla uzun bakmış olacağımki Berk ve Asya gözlerini benim üzerime kaydırmışlardı. Onlara göz ucuyla bakıp patates kızartmamdan bi tane ağzıma attım yüzlerine hiç bakmıyordum. Zaten bi süre sonra Asya Berke bişeyler dedi ve tekrar konuşmaya döndüler. Asya ve Berkle oturuyordum ama kulaklarım Rüzgarın gülüşünde kalmıştı. Kalbim uçmak istiyordu artık bırakda gideyim diye çırpınıyordu. 'Hadi kızlar kalkalım' hı Berk başka zaman oturursun cafede akşama kadar şimdi de gidelim diyor ya. Asya da bana baktı ve ayağa kalktı. E kalkcam artık yani. Ayağa kalktım Rüzgarın yanından çıkışa giderken havalı bi gidiş yapmalıydım. Saçlarımı arkaya doğru attım çantamıda koluma taktım ve Asyayla Berkin arkasından yürümeye başladım. Yanına doğru gelirken Rüzgarın sandalyesinin arkası bana dönük oturduğunu gördüm. Biraz daha ilerledim ilerledim.. 'Ufffff ayağım ' Evet ne bekliyordum ki bu kızların acı verici tek gerçeği sevdiğin çocukla karşılaşırsın saçın topuz adeta kezban mod on bi gecelik bi hırka çocuk seni görür. Ya niye yani tam havalı bi geçiş yapacakken Rüzgar sandalyeyi arkaya itip ayağa kalktı ve bom. Sandalyeye takıldım. Acaba diyorum kendimi odaya mı kapatsam yoksa şehiri mi terketsem. Daha fazla rezil olmamak için birden ayağa kalktım ama ayağımın ağrısından sağ tarafa doğru yıkılırken elim Rüzgarın omzuna gitti. Al al işte elim buz kesildi resmen kendi kendimi öldürmeye çalışıyorum sanırım. Rüzgar sanki hiç bişey olmamış elim onun omzunda değilmiş gibi bana bakarken Asya elini belime doladı 'İyi misin tatlım? ' Asyaya baktım elimi Rüzgarın omzundan çektim- istemeyerek, ama biraz daha dursaydı elimi oraya yapıştırmayı düşünecektim- 'iyiyim sadece sağ ayağımın üstüne basmakta zorlanıyorum' dedim. Ama içimden şu anda Asyayı boğasım geliyordu evet. Ya filmlerde ne biliyim bi karşılıklı çarpışır kitaplar elinden düşer felan sonra oğlan yardım eder tanışırlar. Yok abi bu filmler insanın psikolojisini bozuyor. Şu an benim durumuma bak bide. Çok havalı bi çıkış oldu gerçekten hayatı boyunca unutmaz beni tabi. 'Özür dilerim gerçekten 'Kafam bi an duyduğum sesle Rüzgara çevrildi. Bana bakıyordu aslında pek umursuyor gibi değildi ama yinede bana bişeyler demişti yani. 'Benim hatam önüme dikkat etmeden yürüdüm sanırım.' dedim tebessüm ederek. Asya belimden çekerek beni götürürken Berk de taksi çağırmıştı. Gitmek istemesem de başımı hafifçe sallayıp topallayarak taksiye bindim.
'Oturup kahve içseydiniz. 'Berkin sesiyle kendime geldim.
'Efendim' dedim suratına bakarak. Bi elim ayak bileğimdeydi. Ön tarafa Berk oturmuştu. Asya ve ben arkadaydık. Sırtımı kapıya dayamış yan oturuyordum. Berk bana bakmadan kafasını sağa sola salladı sonra hiç bişey demedi. Konuşmadan eve gelmiştik.
Annem 1hafta boyunca nöbetteydi. Asya da bizde kalacaktı zaten ayağımıda incitmem mazeret oldu. Ben kapıdan içeri girerken Asya Berke el sallıyordu. Hızlı hızlı yürüyüp koltuğun kıvrımlı yerine attım kendimi. Anında uyumayı düşünüyordum. Asya yanıma oturdu 'sana bişey söylemeliyim.' Kafamı kaldırıp ona baktım -ne- der gibi gözlerimi onun üstüne diktim. 'Arasla Rüzgar önceden tanışıyorlarmış başlarından ne geçti bilmiyorum Berk onu anlatmadı ama birbirlerini pek sevmiyolarmış. ' nasıl yani Aras Rüzgarı tanıyor muydu? 'Ne zaman ögrendin? Ayrıca ne geçmiş olabilir ki başlarından ve hiç birbirini tanıyor gibi değillerdi.' şaşırmıştım hemde baya. 'bilmiyorum geçen gün bahçede sen Rüzgara bakarken bizimkiler geldiler ya sonra beni Berk sınıfıma bırakırken söyledi. Sadece Rüzgarla iyi anlaşmıyolarmış öyle dedi. ' Kafamı tamam anlamında salladım ve koltukta gözlerim yavaşça kapandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deniz Kızı
Teen FictionHayatımı mahveden o kaza şimdi beni yaşama bağlayan bi kaza oldu. Ben o kazayı unutmak istemiyorum. Kazayı hatırladıkça güç alıyorum.