Issues

Μασκες

Δεν τον ήξερα καλά. Ήταν ένα από τα 500 παιδιά του σχολείου μου.
Μα αυτό δεν σήμαινε ότι δεν ήθελα να τον μάθω.Κατι με έλκυε πάνω του.
Μακάρι να ήξερα τότε.
Μακάρι να ήξερα τι πραγματικά ήταν .
Μα και τώρα δεν το ξέρω.Δεν με άφησε να πλησιάσω πολύ στο μυαλό του , στις σκέψεις του .
Μα δεν πειράζει, έκανα αυτό που έπρεπε τότε .
Οφθαλμός αντί οφθαλμού .
Ήμουν κρύα ,ρηχή απέναντι του .
Ήταν κρύος , αδιάφορος απέναντι μου.
Μα γίναμε «φίλοι».
Όσο μπορούσαμε τέλος πάντων.
Αφού μας αλλάξανε τμήματα και ήμασταν μαζί έπρεπε κάπως να επικοινωνούμε .
Ήμουν επιφυλακτική στην αρχή.
Όλοι λέγανε πως δεν είναι και από τα καλύτερα παιδιά.
Μα πάντα με τραβούσε το μυστήριο.
Και μετά οι μάσκες έπεσαν.

Γεια σας.
Το ξέρω είμαι τελείως άχρηστη στο να συνεχίζω ιστορίες αλλά χάνω το ενδιαφέρων μου γρήγορα μερικές φορές.
Μα τώρα πιστεύω βρήκα αυτό που μου αρέσει.
Η ιστορία θα είναι μικρού μήκους γιατί πιστεύω είναι καλύτερο για εμένα και για το τρόπο που θα εκφράζομαι.
Όποτε , πρώτο κεφάλαιο.
Ξεκινάμε.