Issues

Memories

Ήθελα να κάνω πολλά πράγματα.Ένιωθα εσώκλειστη στο σπίτι μου και στην πόλη μου. Μέχρι που τον γνώρισα. Βλέπετε στην πόλη μου υπήρχαν δυο τύποι εφήβων. Αυτοί που ήθελαν να μείνουν και αυτοί που ήθελαν να εξαφανιστούν,να μην πατήσουν το πόδι τους ξανά στην πόλη. Και οι δυο μας θέλαμε να φύγουμε. Η ειρωνία είναι ότι είχαμε όνειρα . Άπιαστα μεν αλλά δεν σταματούσαμε να ονειρευόμαστε. Ζήσαμε πολλά. Κάναμε πράγματα τα οποία δεν νόμιζα ότι θα τα κάνω ποτέ. Ποτέ μου δεν φαντάστηκα ότι θα έρθει και θα με πάρει κάποιος και θα πάμε να περάσουμε την μέρα μαζί μακριά από όλες τις πηγές επικοινωνίας. Ένιωθα ελεύθερη μαζί του. Ήμουν ελεύθερη. Ήμουν πιο χαρούμενη. Ακόμα το λένε. Ακόμα άνθρωποι σχολιάζουν πόσο χαρούμενη ήμουν μαζί του. Ακόμα και οι γονείς μου. Η ζωή μου χωρίς αυτόν ήταν και είναι μονότονη. Σχολείο,σπίτι στις 3, φροντιστήριο και μετά τίποτα απολύτως. Βέβαια, μαζί του δεν ήταν πολύ διαφορετικά. Απλώς νοιαζόταν. Δεν ήθελε να γυρίζω μόνη μου από πουθενά.Φοβόταν έλεγε αλλά μετά μου εκμυστηρεύτηκε ότι το έκανε επειδή με ήθελε κοντά του.Δεν είχα νοιώσει πιο αγαπητή ποτέ ξανά στην ζωή μου. Μα όλα καταστράφηκαν όταν ήρθε αυτός.

Γεια.Το ξέρω είναι πολύ αμήχανο που ανεβάζω τώρα αλλά να μου πεις σε ποιον να δικαιολογηθώ; Εντωμεταξύ κανείς δεν διαβάζει την ιστορία.
Όμως,δεν φταίω διότι είχα πολύ διάβασμα( για αυτό το λόγο έχω γράψει χάλια στα διαγωνίσματα)αλλά πιστεύω ότι τώρα θα ανεβάζω συχνότερα.
Τα λέμε στο επόμενο!!❤️