sevgilim olsana •}[ Nomin ]{•

•}[10]{•

20092019 ~ 2242

~~~

" Okulunu değiştirmek istediğinden emin misin?"

Yoonoh kahvaltı tabağıyla oynayan kardeşine yönelttiği soruyla kesin ve net bir cevap almıştı.

"Bugün okula da gitmiyorsun yani..."

"İstemiyorum."

"Jaemin y-"

"Onu unutmanın en iyi yolunun bu olduğunu düşünüyorum."

Yoonoh omuz silkti. Belki de kardeşi haklıydı.

"Jeno'dan haberin var mı hiç?"

"Banane ondan."

Yoonoh gülerek sandalyesinde geriye yaslanırken gözlerini kocaman açıp kaşlarını kaldırmıştı.

"O da senin gibi hissediyordur Jaemin. Hem o Renjun ile uzun zamandır arkadaş... Sen istediğim gibi bağını koparabilirsin ama o çocuğun Renjun ve o kızı gördüğü her gün canı yanacak."

Jaemin yanaklarını şişirdi.
Abisinin haklı olması onu sinirlendiriyordu.

"Yapabileceğim bir şey yok."

"Evet var Jaemin."

Yoonoh kapının çalması ile kardeşi ile girdiği sohbete kısa bir ara verip kapıyı açmaya gitmişti.

Bir süre sonra yanında Doyoung ile birlikte gelen Yoonoh masaya bir tabak daha koymuştu.

"Nasıl gidiyor?"

Jaemin kendisine sorulan soruyla kafasını olumsuz anlamda sallamış ve suratını asmıştı.

"Gitmiyor."

Yoonoh ise elindeki kahve bardaklarından birini Doyoung'a uzatmış ve mırıldanmıştı.

"Jeno ile anlaşsanız aslında baya samimi olabilirsiniz."

Jaemin abisinin kurduğu cümleyle öksürük krizine girerken Doyoung kaşlarını çatmış Yoonoh'a bakıyordu.
Nereden çıkarmıştı şimdi bunu?

"Tamam be bir şey demedim."

"Gidiyorum ben."

"Anahtarını al!"

~~~

"Okulunu mu değiştiriyorsun?"

Jeno'nun bedenini yanında hissetmesiyle oturduğu bankta biraz daha yana kaymış ve gence biraz daha yer açmıştı.

Oturdukları yerden bütün sokak çok net bir şekilde görünüyordu.
İkisininde canı yanıyordu.
İkisi de onlar için özel olan ilk aşklarının acısını çekiyordu.

Sahiden seviyorlardı. En saf duygularla...

"Onu görmek zor."

Jeno gülüp kafasını eğdi. Haklıydı.

"Ona ihanet etmişim gibi hissediyorum. Onu sevdiğim için, onun bana dostça gülüşünden yanlış anlamlar çıkardığım için."

"Bu senin suçun değil."

Jaemin'in cümlesini kafasını sallayarak onayladı.
Renjun'den sonra, ne kadar yalnız olduğunu çok iyi anlamıştı.
Kimsesi yoktu.

Öyle ki, şimdi bile Jaemin'in yanında bulmuştu kendini.

"Bende gitmek istiyorum. Onu unutmak istiyorum."

Jaemin gülümsedi. Oturdukları yerden eline aldığı taşı rastgele fırlatırken söylendi.

"Çünkü canın yanıyor."

"Senin ki gibi."

"Biliyor musun? O kız ç gerçekten iyi biri olsaydı sanırım bu kadar çok üzülmezdim. O kız yerine seninle birlikte olmasını yeğlerdim."

Jeno, Jaemin'in söylediğine güldü.
Jaemin ciddiydi.

"Komik ama sevgini hissedebiliyorum."

Gülen beden ile gözleri kesişti.

"Renjun e olan sevgin, güzel. Ama ben de çok sevdim onu."

"Biliyorum, bu yüzden hep gıcık olurdum sana. Birlikte az koşmadık yanında oturmak için..."

Gözleri sanki birbirlerine kilitlenmişti.
İkisi de güldü aynı anda.
Acıları en azından hafiflemiş gibiydi.

~~~
20092019 ~ 2317
Syglr
Svglr
Finaledoğrugidiyorumbakalımhayrola
BÖLÜMÜ OKUMADAN ATTIM HATALARIM OLABİLİR ❤️