sevgilim olsana •}[ Nomin ]{•

•}[15]{•

22092019 ~ 1652

~~~

"Jeno bir dursana."

Jeno arabadan inerken Yoonoh'un kendisine seslenmesiyle durup büyüğünü görmek için hafifçe eğilmişti.

Jaemin'in bedeni çoktan okul binasının içinde kaybolmuştu.
Yoonoh gözlerini kısarak gülümserken sesinin tonunu olabildiğince düşürüp fısıldadı.
Sanki fısıldamasa çoktan okul binasına girmiş olan kardeşi onu duyacaktı...

"Jaemin'in doğum günü bugün. Senden bir iyilik isteyeceğim.
Lütfen ne yap et, onu oyala. İşten geç çıkacağım ve evi onun için hazırlamam gerekiyor."

Jeno şaşkınlıkla Yoonoh'a baktı.
Jaemin'in kendi doğum gününü unutmasına şaşırmıştı.
O egolu it, kendi Doğum gününü 1 ay önceden herkese hatırlatan tiplere benziyordu.
Tabii ki Jeno'ya göre.

"Evet Doğum gününü unutmuş salak. Neyse yardım edebilir misin?"

"Kaçta eve gelmemiz gerek?"

"Seni ararım?"

"Pekâlâ... Çalışacağım."

~~~

"Jeno bir daha kestirme yoldan gidiyoruz diye yolumuzu uzatırsan varya..."

Jaemin zaten kısık olan gözlerini olabildiğince kısarken hiçbir şey yokmuş gibi davranmaya çakışan gencin önünü kesip konuşmuştu.

"Öldürürüm seni."

Şüphe dolu yüzüyle birlikte kendisine masum rolü oynayan gencin üzerine yürürken Jeno gülümsemekten başka bir şey yapamıyordu.
Jaemin'e güvendiği yoktu, elinde sıkı sıkıya tuttuğu telefonu çalsada kurtulsaydı...

"Kimsecikler duymaz bak.
Havada karardı zaten."

Adımlarını durdururken düşünür gibi yaptı.

"İntihar süsü verir sonra da polisi ararım. Aman derim polis bey  aşkından canına kıymış bu manyak."

Jeno sonunda kendini tutamayıp kahkaha attığında bedeni öne doğru savrulmuştu.
Jaemin koluna asılarak kahkaha atan gencin omzuna vurmuş ve istemsiz bir şekilde o da gülmeye başlamıştı.

"Ne? Nasıl düşündün bunu?"

"Sinirim bozuk. Eve gidelim artık!"

"İnan benimki de."

"Fark ettin mi bilmiyorum ama ikimizinde sinirleri çok fena bozuldu. Her şeye gülüp duruyoruz."

Jeno gülmeye devam ederken ona gülümseyerek bakan gence hak vermişti.

Renjun'den sonra doğru düzgün didişmiyorlardı bile.
Ne zaman yanyana gelseler ya gülüyor ya da ikiside olabildiğince garip davranıyordu.

O sırada Jeno telefonunun titremesiyle gülmeyi kesmiş ve bedenini doğrultmuştu.
Ne yapması gerektiğini biliyordu.
Jaemin'i kolundan tutup eve kadar götürecekti.

Ama yapmak istediği başka bir şey vardı.
Neden bilmiyordu ama onun doğum gününü ilk kendisinin kutlamasını istiyordu.

Derince bir nefes alıp tüm gücünü toplarken Jaemin'in asla tahmin edemeyeceği bir şeyi yapmış ve ona merakla bakan bedene sıkıca sarılmıştı.

Bunu neden yaptığını bilmiyordu ama sarılmak istemişti.
Sarılmayı severdi...

Fakat ne yazık ki Jaemin hala ne olduğunun farkına varabilmiş değildi.

Jeno gülümserken sarıldığı bedenin sırtına geçirmiş ve konuşmuştu.
Ortamın garip havasını kendi yöntemiyle bozmaya çalışıyordu.

"O kadar dırdırını çektim, doğum gününü ilk kutlayan ben olmak istiyorum. Nice güzel yaşlara it oğlu it."

Jeno'nun bedenine sardığı kollarla kaskatı kesilmiş genç, burnuna hücum eden kokuyla gözlerini kapamış ve güzel kokulu gencin cümlesiyle gülümserken gençten aldığı huzurlu sarılmaya karşılık vermişti.

~~~
24092019 ~ 1619
Syglr
Svglr
BÖLÜMÜ OKUMADAN ATTIM
EKSİK GEDİK VARSA GÖRMEZDEN GELİNamaaan❤️