Sizde korktuğunuz zaman saçma ve komik olduğunu düşündüğünüz şeyler uydurmaz mısınız?
Merhaba ben charllie. 11 yaşındayım. Annem kendime bakabileceğimi düşünmüyor. Ve bu yüzden beni evde tek başıma bırakmıyor. Tabi bu da benim için güzel birşey.evde yalnız olmaktan bende sizin gibi korkuyorum.
annem ve babamın dedemden kalan mirası varmış. Mirası almak için Sibirya'ya gideceklerini ve bana bir bakıcı tuttuklarını söyledi. Evet dedem sibiryalı bizde kısa zaman önce orda yaşadık. Annem hem de beni eğitmesi gerektiğini düşündüğü için bakıcımın bir rahibe olduğunu söyledi. Annem ve babam 13 gün orada kalacaklarmış. Çünkü işlemler haricinde orada işleri de varmış ve tabiki birazcık da tatil yapmak istiyorlarmış. Neyse işte bugün annem ve babam gidecekler ve birazdan bakıcı gelecek. Onu beklerken annem de bana yemek yaptı. Afiyetle yedim.
Biraz sonra yeni bakıcım geldi. Biraz değişik birine benziyordu. Umarım sorun yaratmaz. Bakıcı, annem ve babamla konuştu ve kaç gün kalacağını, nelere dikkat etmesi gerektiğini söylediler. Bu süre zarfında bende ödevlerimi yaptım. Bakıcı rahibeyle tanışmak bile istemiyordum. Çünkü bana güven verici gelmiyodu.
2 saat sonra annem ve babam havalimanına gittiler evde bakıcımla yanlız kaldık. Daha adını bile bilmiyordum. Umarım arkadaşlarım bunu bilmez yoksa benimle dalga geçerler.
Şimdi ne yapacağım. 1 saat geçti ve saat 00:08
Rahibe bana uyamamı söylüyordu ve beni bu yüzden azarladı.
Bende ona gıcıklık olsun diye uyumadım ve sıkıldığım için korku filmi izlemek istedim çünkü ben malım. Bi insan neden gece gece korku filmi izlesin ki? Ama işte dediğim gibi. Herneyse bende the nun izlemek istedim.
Filmi açtığımda bir mesaj geldi tanımadığım bir kişi bana uyumamı söylüyordu ve cama bakınca onun kim olduğunu gördüm.
O ARKAMDAYDI
Aman tanrım!
Arkamı döndüğümde o yoktu!
Sakin olmak zorundaydım. Sadece bir yanılsamaydı. Ben korku filmimi izlemeye devam edicektim.
Film 1 saat 35 dk sürdü. Lanet olası 1 saat! Artık uyumalıydım ama doğal olarak susamıştım. Mutfağa giderken bir ses duydum. Bodrumdan geliyordu! Oraya 1 yıldır hiç girmedim.
Kafayı yedim galiba. Neyse su almaya mutfağa gittim. Bodrumdan hâla sesler geliyordu. Su içtim ve birşeyler atıştırmak istedim. Dolabı açtım ve mısır gevreği almak için elimi uzattım ve elinde tüylü birşey hissettim. Ne olduğuna bakmak için sandalyeyi yaklaştırdım ve üstüne çıktım.
Ne olduğunu görebiyordum!!
Karnı yarılmış ve bütün organları dışarı çıkmış bir fare ölüsüydü?!
Resmen kusucaktım.
Neden bu dolapta diye kendi kendime düşündüm ama ne yazıkki bunu sesli söylemişim. Bodrumdan gelen sesler durdu! Ve ben daha çok korkmaya başlamıştım. Neden bu kadar korktuğumu Bilmiyordum. Ve arkamda bir nefes hissettim. Bana:
-Uyu demedimmi sana!
Dedi nefret dolu bakışlarıyla.
Bende:
-Susadım.
Dedim. Korkuyordum. Sonra odama doğru koştum ve içeri girip kapımı kitledim. Annemi arayacaktım.
Aradım. Ama ne yazıkki açmıyor. Babamı da aradım ama aynı şekilde o da açmıyor. Artık uyumalıydım.
yeni bölüm gelsin istiyorsanız lütfen oylayın.
