“Anong una nating pupuntahan?” Tanong sa akin ni Ken.
“Gusto ko sana na sa Paoay muna tayo pero baka kase gusto mong itry yung 4x4 ride nila and sandboarding kaso mas maganda dun kapag hapon.”
“Edi mamayang hapon na lang yun babe.”
“Wait lang babe a. Iniisip ko kase kung saan tayo pwede ngayong oras na to. Dapat 3pm na tayo sa Paoay Church then puntahan natin yung Malacañang of the North, overlooking naman na doon ang Paoay Lake, lastly sa sand dunes tayo. Anu-ano ba ang gusto mong puntahan? Okay na ba sa’yo yung mga museums or church, kahit ngayong araw lang?”
“Ayos lang sa’kin babe. Kasama naman kita. Tsaka I want us to make memories. Nakaready ang camera and tripod ko babe. Pero after nun, kain tayo sa Pizza hut pwede, meron ba? May time pa ba tayo manood ng movie mamaya?”
“Okay Pizza hut for lunch pero movie marathon na lang tayo sa bahay mamaya after natin sa sand dunes.”
“Babe, eto palang San Agustin Church was declared a UNESCO World Heritage Site in 1993. It is renowned for its unique baroque architecture and heavy uniform buttresses. I’ll take a photo of yours muna babe then i-timer natin para tayong dalawa na. Diyan ka lang sa gitna babe, ako na mag-aadjust dito.” Sabi ko kay Ken.
Nandito na kami sa labas ng Paoay Church. Kagagaling namin sa loob kanina at nagpray.
“10 seconds lang ‘to.” Sambit ko at tumakbo sa tabi ni Ken.
Ganoon lagi ang ginagawa namin para makakuha kami ng maayos na litrato.
“Dito na tayo babe?“ Tanong ni Ken.
“Yup. After natin mag-ikot ikot dito sa loob, dun tayo sa likod magpicture, yung overlooking ang lake. Marami na ring events na dito ang venue.”
“Eto palang Malacañang of the North naipatayo noong 1970’s as the official residence of the late President Marcos and as have said earlier, overlooking the Paoay Lake.”
“Marcos ka e, kaano-ano mo? May kwento tungkol diyan diba kung bakit naging lake?”
“Hindi ko alam. Hahaha! Hindi naman ako dito lumaki e. Hindi ba pwedeng kapareho lang? Pakwento na lang natin kay mommy mamaya yung tungkol diyan sa lake babe pero yan may total area na 478 hectares and declared as a National Park.”
“Sobrang looban din pala itong sand dunes babe.” Reklamo ni Ken.
“Mag-enjoy ka na lang babe. Puro ka reklamo. Dito naman yung popular spot for 4x4 and ATV ride. Huwag na sa ATV babe, 4x4 and sandboarding na lang tayo. May lawak pala na 1,479 hectares itong sand dunes and this is a land formation unique in Southeast Asia.”
“Nakakapagod babe. Ayoko na yatang magbeach bukas.” Humiga agad si Ken sa sofa pagkauwi namin.
“Wala pa yan sa kalahati ng mga pwede mong pasyalan dito. Maligo ka na nga mamaya. Maliligo na rin ako sa room ko. Bahala ka na diyan.”
Hindi namin namalayan ang oras. Nakatapos kami ng tatlong movies. Inihatid ko na si Ken sa guest room.
“Goodnight na. Magbehave ka diyan a.” Sabi ko sa kanya.
“Ikaw kaya diyan baka bigla mo akong pasukin dito. Di ko nga alam room mo. Sige na. Matulog ka na dun. Goodnight na. Iloveyou babe.” Niyakap niya ako at hinalikan sa noo.
“Iloveyoutoo.” Tugon ko.
“Thank you tita for letting me stay here.”
BINABASA MO ANG
A DARE TO FIND A WAY | SB19 FANFIC (KEN)
Fanfiction"Sorry. Sorry kung akala mo hindi ako naging totoo sa'yo. Oo dahil lang sa dare na yun nakilala kita, pero sobrang nagpapasalamat ako na ikaw ang nandoon. Sobrang worth it yung pagkalate ko dahil dumating ka naman sa buhay ko. Hindi kita kayang loko...
