Ben de yaşadım aynılarını aşık oldum,küçük yaşıma bu fazlaydı belki dayanamadı kalbim.Sonra o gidince önce sağıma sonra soluma baktım.Düşmüştüm.Kimse yoktu ama kaldıracak.Arkadaşlarım,ailem yoktu sanki.
Kaç saat bilmiyorum ama hava kararana kadar,gözlerim şişene kadar ağladım.Göz yaşlarım o geri gelsin diye evlerinden ayrılıyordu.Sonra anladım ki ağlamak onu geri getirmiyor.Küçüğüm ama akıl ettim ben aşkın yorduğunu,kırdığını.Kapattım kalbimi sonra.
Değiştim ben.O neşeli çocuk gitti.Yerine sabahları gülen geceleri sabahlara kadar ağlayan biri oldum.O küçük kız en fazla üç ayda büyüdü, kızla beraber acısı da...
Şimdi bunu senin için yazıyorum arkadaş sevme demek bencillik olur. Hatta çok büyük yanlış olur.Dünyayı sevgi kurtaracak.Sevin lakin güzel sevin birbiriniz için akmasın göz yaşlarınız.Yormadan sevin.Üzmeden ...İntihara sürüklemeyin göz yaşlarınızı.Bir de mutlu olun.Çok mutlu olun.
Dünyayı sevgi kurtaracak.
