Araw-araw kong ipinapanalangin sa Dios na kung hindi man tayo para sa isa't isa, nawa'y tulungan Niya akong makalimot at nawa'y alisin Niya lahat ng sakit.. kasi sobra na. Hindi naman ako galit sa'yo kaya lang hindi ko mapigilang kwestyunin yung sarili ko kung saan ba ako nagkulang... kung bakit hindi ako yung pinili mo kahit sabi mo'y mahal mo ako at sigurado ka sa'kin, sa'ting dalawa. Hindi ko maiwasang mag-isip nang mag-isip kasi hindi mo naman ako nabigyan ng maayos na sagot. You know how I would overthink a lot. I overthink most of the time. Parang hindi ko kasi matanggap na nagkamali ako... and I'm still trying to ask myself every night kung bakit ko hinayaang magmahal ulit ng maling tao when in fact I've been so careful in investing my time and attention to someone. I've guarded my heart for the longest time para kung sakaling magmahal ulit ako, sa tamang tao na. That's why I can't stop wondering kung "nagkamali na naman ba ako?".
Nasasaktan ako kasi ayokong isipin na you're not the right one for me... 'cause I've prayed fervently for us. I've prayed to God na sana ikaw na yun kasi ayoko na sanang magmahal pa ng iba. Na kahit alam kong from the start hindi madali yung pinapasok ko 'cause LDR would take a lot of hardwork, pinili ko pa ring sumugal dahil alam ko may awa ang Dios. At kung tayo talaga, He will guide us along the way.
I have prayed na nawa'y ingatan Niya ang iyong puso, sapagka't ang puso ay magdaraya. Andun yung takot ko na one day, magigising ka na lang na hindi na pala ako yung laman ng puso mo. Kaya I would always include you in my prayers for Him to take care of you.. to take care of us. And I have also asked for strength na sana maging faithful ako sa'yo—and I have been. I have always been.
